SS11 (Italië)

Uit Wegenwiki
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
SS11
Begin Torino
Einde Venezia
Lengte 429 km
Route

Torino

Settimo Torinese

Chivasso

Rondissone

Cigliano

Vercelli

Novara

Magenta

Milano

Gorgonzola

Treviglio

Caravaggio

Chiari

Rovato

Ospitaletto

Brescia

Lonato

Desenzano del Garda

Peschiera del Garda

Verona

Vicenza

Padova

Dolo

Mira

Oriago

Venezia

De SS11, ook wel bekend als de Strada statale 11 Padana Superiore, was een strada statale in Italië. De SS11 vormde de primaire oost-westroute van Noord-Italië, vanaf Torino via Milano, Verona en Padova naar Venezia, parallel aan de A4. De weg is helemaal overgedragen aan de provincies en regio's waar de weg onder diverse nieuwe nummers bekend staat. De SS11 was 429 kilometer lang.

Routebeschrijving

SP11 (Piemonte)

De SS11 is in Piemonte tegenwoordig als de SP11 genummerd, een strada provinciale. De weg begint in Torino en volgt in eerste instantie de loop van de Po in noordoostelijke richting. De SP11 is in Torino met 2x3 rijstroken uitgerust en geeft direct toegang tot het beginpunt van de A4. De SP11 vormt daarna een 14 kilometer lange superstrada met 2x2 rijstroken rond Settimo Torinese, tot vlak voor Chivasso. Hierna vormt de SP11 een enkelbaans weg die deels ten zuiden en deels ten noorden van de A4 verloopt. Niet op elke plek waar de weg de A4 kruist is ook een aansluiting. De weg voert door laagland en kent omleggingen bij Cigliano, Tronzano Vercellese en Vercelli. De rondweg van Vercelli is gedeeltelijk ongelijkvloers. Ten oosten van Vercelli is een aansluiting op de A26. De weg voert vervolgens over de rondweg van de stad Novara, langs Trecate en voert dan met een brug over de rivier de Ticino, die de regiogrens vormt.

SP EX SS 11 (Lombardia)

In Lombardia is de SS11 als de SP EX SS 11 genummerd. De weg voert vrijwel direct door de voorsteden van Milano, heeft nog een omlegging bij Magenta, maar daarna zijn er een aanschakeling van bebouwde kommen tot in Milano. Bij Settimo Milanese is een aansluiting op de A50, waarna de SP EX SS 11 een 2x2 invalsweg van Milano vormt. Milano heeft een ringstructuur, de weg voert daarbij via de zuidring, die 2x2 rijstroken en parallelwegen kent. De weg omcirkelt het centrum van Milano op 2 tot 3 kilometer afstand. Belangrijke kruispunten zijn vormgegeven als verkeersplein, aan de noordoostzijde van Milano verlaat de SP EX SS 11 de ringweg en voert dan via een 2x2-weg de stad uit, met een knooppunt met de A51.

In de oostelijke voorsteden van Milano is de SP EX SS 11 een relatief eenvoudige enkelbaans weg met rotondes en verkeerslichten door bebouwd gebied. Pas bij Gorgonzola heeft het verkeer een rondweg voorhanden. In deze streek verloopt de A35 parallel aan de ex SS11. De weg voert door laagland dat dichtbevolkt is, er ligt een hele serie dorpen en kleine stadjes op de route tot aan Brescia. Via Treviglio en Chiari verloopt de weg naar Brescia.

Rond Brescia maakt de weg gebruik van de tangenziale, een superstrada met 2x3 rijstroken, dit is één van de best uitgebouwde superstrade van Italië. De tangenziale ligt op een groot deel direct naast de A4. De superstrada eindigt aan de oostzijde van Brescia, maar de weg vormt daarna nog een vrij goed uitgebouwde enkelbaans weg die solitair ligt van het onderliggend wegennet en geen bebouwde kommen heeft langs de hele zuidzijde van het Lago di Garda.

SR 11 (Veneto)

In de regio Veneto is de weg als de SR 11 genummerd. Rond Peschiera del Garda ligt een zuidelijke rondweg, waarna een reguliere enkelbaans weg door bebouwde kommen tot aan Verona volgt. Doorgaand verkeer kan de tangenziale van Verona nemen, die naast de A22 en A4 verloopt, maar de SR11 voert via de stad Verona, een behoorlijk lang traject door de bebouwde kom die weinig hoogwaardig is uitgebouwd. Tussen Verona en Vicenza verloopt de SR 11 als enkelbaans weg op korte afstand van de A4. De weg ontsluit hier behoorlijk veel bedrijventerreinen. De weg volgt dan de centrumring van Vicenza en verloopt daarna als eenvoudige weg naar Padova.

De SR 11 volgt de wat onlogische wegenstructuur door Padova, dicht langs het centrum en een kantorengebied. Het traject van Padova naar Venezia is zeer secundair in karakter en voert vrijwel continu door bebouwde kommen, de A4 vormt hier de primaire route. De SR 11 voert dan door de industriestad Mestre, waarna de SR 11 de 2x2 Ponte della Libertà naar Venezia volgt. De SR 11 eindigt in Venezia bij de parkeerterreinen.

Geschiedenis

De SS11 is historisch één van de belangrijkste wegen van Italië, die bijna alle grote steden van Noord-Italië verbindt. De SS11 werd in 1928 gecreëerd als route van Torino via Milano, Brescia, Verona en Padova naar Venezia. Op dat moment was het eerste deel van de A4 al opengesteld tussen Milano en Bergamo. Wellicht is dat de reden dat de SS11 tussen Milano en Brescia zuidelijker verloopt in plaats van de historische route via Bergamo. Tussen 1931 en 1933 zijn al grote delen van de A4 geopend, tussen Torino en Brescia en tussen Padova en Venezia. Hiermee had alleen het deel tussen Brescia en Padova langere tijd een belang voor doorgaand verkeer, tot in 1962 de A4 op dit traject werd geopend. De SS11 was daarmee één van de eerste strada statale in Italië die zijn doorgaande belang over de volledige lengte had verloren.

De SS11 verloopt door vlak laagland en heeft daardoor weinig bijzondere kunstwerken. Het meest markant is de Ponte della Libertà tussen Mestre en Venezia, een 3.850 meter lange brug door de lagune rond Venezia die in de periode 1931-1933 is aangelegd.

Doordat de SS11 door grootstedelijke regio's verloopt zijn enkele delen van de weg uitgebouwd tot superstrada. In mei 1978 opende de 14 kilometer lange superstrada rond Settimo Torinese voor het verkeer. De Tangenziale Sud di Brescia is vermoedelijk ook in de jaren '70 aangelegd, oorspronkelijk als een smalle superstrada met substandaard kenmerken. Het westelijk deel van de tangenziale is in de jaren 2000 verbreed naar 2x3 rijstroken en significant gemoderniseerd, waarmee de tangenziale net zo modern is als de naastgelegen A4. Brescia heeft daardoor twee snelwegen met 2x3 rijstroken naast elkaar.

Aan de route zijn verder vooral lokale rondwegen aangelegd, met name tussen Torino en Milano, maar minder elders op de route. Een uitzondering is het traject langs het Lago di Garda, waar in de eerste helft van de jaren '90 een geheel nieuwe enkelbaans weg is aangelegd tussen Brescia en de regiogrens, waarbij in 2016 een klein deel nieuw is aangelegd aan de westkant van Peschiera del Garda. In 2014 is de A35 parallel aan de ex-SS11 aangelegd tussen Milano en Brescia.

Vanwege het geringe belang voor het nationale wegennet is de SS11 in 2001 overgedragen aan de regio's en provincies waar het doorheen loopt. De omnummering vond op verschillende manieren plaats, maar het nummer '11' wordt in alle regio's nog gebruikt.

Naamgeving

De SS11 is vernoemd naar de ligging in de Povlakte, in het Italiaans de Pianura Padana. De toevoeging Superiore geeft aan dat het om de noordelijke route gaat. De SS10 vormt een parallel verlopende route zuidelijker door de vlakte en heet daarom de Padana Inferiore.

Referenties


Strade statali in Italië

12345678910111213141516171819202124252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555862636465666768717273747576777879808183848587899091929394959699

100101106107109113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134145146148150151153155156157158169172177179182185186187188189190191192193194195196197198199200202205209210212214219223231233237238239240241242243244249256259260263268272274275276280283284285286287288289290291292293295296301303309318320330331334335336337340341342344346347349350361362369372379385386387388389390391392394398400401407410417418421423424425427432433434439448452453456466471481487490494508514516517523531534539547553554557560561571575576578582584585586597598612613614616620621622624626627629630640641643644645647649650652653654655656658659660665672673674675676677679680681682683684685686687688689690691692693694695696697698699