Santiago
Santiago, ook wel Santiago de Chile, is de hoofdstad van het Zuid-Amerikaanse land Chili. Met 5.429.000 inwoners in de stad en 6,3 miljoen in de agglomeratie is het de grootste stad van het land.
Inleiding
Santiago is gelegen in het midden van Chili, aan de voet van de Andes en 80 kilometer landinwaarts van de Pacifische Oceaan. De stad is gelegen in een brede vallei, ongeveer 40 kilometer ten westen van de grens met Argentinië. De bergen direct aan de rand van de stad zijn tot 2.700 meter hoog, binnen 30 kilometer zijn toppen tot circa 5.500 meter en op iets grotere afstand toppen tot 6.500 meter. De regio heeft een gematigd mediterraan klimaat, met gemiddelde maximumtemperaturen van 29 °C in de zomer en gemiddelde minimumtemperaturen van 3 °C in de winter. De neerslag bedraagt circa 280 mm per jaar en valt grotendeels in de winterperiode tussen mei en augustus. Sneeuwval is zeldzaam in de stad, maar frequent in de bergen. Vanwege de inversie is er vaak sprake van smog. In de regio gelegen kopermijnen verergeren het probleem.
De stad werd in 1541 gesticht en was altijd de hoofdstad van Chili. De stad is vernoemd naar de Bijbelse figuur Jakobus, die Santiago in het Spaans heet. Het inwonertal groeide vanaf begin 20e eeuw sterk. De stad telde in 1940 bijna 1 miljoen inwoners, wat verdubbelde naar bijna 2 miljoen in 1960. Na de val van de dictatuur van Pinochet begin jaren '90 telde de stad meer dan 4 miljoen inwoners.
Bijna de helft van de Chileense economie wordt in Santiago gegenereerd. Het is één van de meest welvarende steden in Latijns-Amerika, met veel suburbane gebieden met vrijstaande woningen. In het centrum staan enkele wolkenkrabbers, waaronder de hoogste van Latijns-Amerika, de 300 meter hoge Gran Torre Santiago.
Wegennet
Santiago heeft één van de modernste wegennetten van Zuid-Amerikaanse steden, met een uitgebreid netwerk van tolweg met electronic toll collection. Zes autopistas verlopen vanaf Santiago naar andere steden, waaronder de Autopista Central van de Ruta 5. Door de stad verlopen twee noord-zuidsnelwegen, de Autopista Central die twee takken heeft. De 'Vespucio' vormt de ringweg en bestaat uit twee delen, de Vespucio Norte en de Vespucio Sur. In het oosten van Santiago ontbreekt 8 kilometer van de ringweg. De Costanera Norte vormt een oost-westverbinding door de stad en verbindt de oostelijke wijken met de westelijke wijken.
Vanaf Santiago loopt de Autopista del Sol (Ruta 78) van Santiago naar de Pacifische kust bij San Antonio. Daaraan parallel loopt de Autopista del Pacífico (Ruta 68 naar de havenstad Valparaíso. De Ruta 5 vormt de doorgaande noord-zuidverbinding van geheel Chili, en is tot ver ten noorden en zuiden van Santiago een autopista. Parallel daaraan loopt de Acceso Sur in het zuiden van Santiago.
Het snelwegennet is modern, grotendeels uitgerust met 2x3 rijstroken en heeft duidelijke bewegwijzering, wellicht de duidelijkste van Latijns-Amerika. Veel knooppunten zijn uitgevoerd als klaverblad met rangeerbanen. Bijzonder zijn de complexe knooppunten tussen de Autopista Central en de Costanera Norte. De Autopista Nororiente vormt een noordoostelijke tangent van de voorsteden ten noorden van Santiago en verloopt spectaculair door de bergen.
Geschiedenis
In 1971 opende de eerste snelweg van Chili, een onderdeel van de Autopista del Pacífico (Ruta 68). Het overgrote deel van het snelwegennet van Santiago is in vrij korte tijd aangelegd tussen 1995 en 2005. Bijna alle snelwegen zijn toen geopend. De ondergrondse Autopista Costanera Norte opende in 2005 voor het verkeer en was één van de meest complexe snelwegen van Zuid-Amerika, aangezien hij onder een rivierbedding loopt, met ondergrondse aansluitingen. De Acceso Sur is iets later aangelegd, en opende binnen Santiago grotendeels in 2010 voor het verkeer. In 2008-2009 opende de Autopista Nororiente. In 2022 opende de grotendeels ondergrondse Autopista Vespucio Oriente in het oosten van Santiago.
Tol
De autopistas van Santiago zijn tolwegen, met een volledig elektronische tolheffing (ETC) via de 'TAG'.[1] Er is sprake van dynamische tolheffing, met drie tolperiodes. Het toltarief bedraagt maximaal zo'n € 0,20 per kilometer in de drukste spitsuren.
Bestuurders zonder TAG kunnen de rekening achteraf betalen met een dagpas, die via internet betaald kan worden, waarbij men het kenteken invoert op de website van TAG of een andere concessionair. Hierbij maakt de gereden afstand niet uit. Deze kostte in 2014 5400 pesos (€ 7,50) als men binnen 2 dagen betaalt en 8320 pesos (€ 11,35) als men na 3 of meer dagen betaalt. Binnen 20 dagen moet er betaald worden.
