Sint Servaasbrug
| Sint Servaasbrug | |
|---|---|
| |
| |
| Overspant | Maas |
| Rijstroken | nvt |
| Totale lengte | 190 meter |
| Hoofdoverspanning | 54,5 meter |
| Hoogte brugdek | ? meter |
| Openstelling | 1298, herbouwd in 1932 |
| Verkeersintensiteit | |
| Locatie | kaart |
De Sint Servaasbrug is een boogbrug in Nederland in Maastricht, en overspant de Maas. De brug heeft een totale lengte van ongeveer 190 meter. De brug is de oudste brug van Maastricht en wordt tevens als oudste brug van Nederland beschouwd.
Kenmerken
De brug heeft een lengte van ongeveer 190 meter en overspant de Maas. Aan de oostzijde is de brug voorzien van een beweegbaar gedeelte in verband met de scheepvaart. De brug is enkel toegankelijk voor fietsers en voetgangers.
Geschiedenis
De eerste brug over de Maas in Maastricht werd reeds in 57 voor Christus gebouwd en lag iets zuidelijker dan de huidige Servaasbrug, ongeveer ter hoogte van de Eksterstraat. In 1275 stortte deze brug in tijdens een processie. In 1280 gaf het kapittel van Sint Servaas, waar tevens de naam van de brug van afkomstig is, de opdracht tot de bouw van een nieuwe brug. In 1298 werd de brug opengesteld. De brug is daarna in zowel de 18e en 19e eeuw gerestaureerd. De brug is daarna nog diverse keren door hoogwater beschadigd en kende ook vele instortingen. In de jaren 1920 teisterden opnieuw diverse instortingen de brug en werd duidelijk dat de brug niet meer geschikt was voor de toenemende hoeveelheid verkeer. In 1932 werd daarom begonnen met het herbouwen van de brug in beton en werd deze bekleed met de originele stenen. Aan de oostzijde kreeg de brug een beweegbaar gedeelte in verband met de toegenomen scheepvaart op de Maas.[1]
In de Tweede Wereldoorlog werd brug tweemaal opgeblazen. Op 10 mei 1940 werd aan de oostzijde de brug opgeblazen op bevel van het Nederlandse leger in een poging de opmars van de Duitsers te stuiten. De brug werd echter niet grondig opgeblazen en kon vrij eenvoudig worden hersteld. De Duitsers bliezen op 13 september 1944 de brug opnieuw op, maar ook deze keer bleef de schade relatief beperkt. De stremming duurde enkel 2 weken, vanaf 27 september 1944 kon het verkeer de brug weer gebruiken. In de periode 1946 - 1947 werd de brug definitief hersteld. De brug werd daarbij 2 meter breder gemaakt en de torens bij het beweegbaar gedeelte werden niet herbouwd. Sindsdien is de brug niet meer aangepast behoudens wat renovaties.