Solomon Islands

Uit Wegenwiki
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Solomon Islands
Hoofdstad Honiara
Oppervlakte 28.400 km²
Inwonertal 708.000
Lengte wegennet 174 km
Lengte snelwegennet 0 km
Eerste snelweg nvt
Benaming snelweg nvt
Verkeer rijdt links
Nummerplaatcode SOL

De Solomon Islands of Salomonseilanden is een eilandnatie in Oceanië, gelegen in het zuidwesten van de Pacifische Oceaan. Het land is ter grootte van tweederde van Nederland en telt ruim 700.000 inwoners. De hoofdstad is Honiara.

Inleiding

Naam

De Solomon Islands (officiële naam), ook wel de Salomoneilanden, kregen in de 16e eeuw hun naam van Spaanse ontdekkingsreizigers (Islas Salomón), vanwege de mythische status van een rijke eilandengroep, vernoemd naar de Bijbelse koning Salomon. Onder Brits bestuur was de naam formeel de 'British Solomon Islands Protectorate'. Na onafhankelijkheid in 1978 werd de naam de 'Solomon Islands', vaak kortweg 'the Solomons'.

Geografie

De Solomon Islands zijn een groep langwerpige eilanden van enige omvang ten oosten van Papua Nieuw Guinea en ten noordwesten van Vanuatu. Het bestaat uit zes grote eilanden en 900 kleine eilanden. De eilanden liggen 1.700 kilometer van het Australische continent. Het land bestaat uit zes grotere, langwerpige eilanden van 150 tot 220 kilometer lengte en 30 à 40 kilometer breedte. De hoofdstad Honiara ligt op het eiland Guadalcanal, andere grotere eilanden zijn San Cristobal, Malaita, Santa Isbel en New Georgia, het grootste eiland. Naar het westen ligt de Solomonzee, naar het noorden de Pacifische Oceaan en naar het zuiden de Koraalzee. De eilanden zijn behoorlijk bergachtig, de Mount Popomanaseu is met 2.335 meter het hoogste punt van de Solomoneilanden.

Economie

De Solomon Islands zijn één van de minst ontwikkelde landen in de wereld. 75% van de bevolking werkt in de landbouw voor de eigen voedselvoorziening. De economie is buiten Honiara bijna overal informeel. Vrijwel alle goederen moeten worden geïmporteerd. De Solomon Islands hebben een nominaal BBP per inwoner van $ 2.300.

Demografie

De bevolking woont hoofdzakelijk in afgelegen dorpjes aan de kust. 60% van de mensen woont in plaatsen met minder dan 200 inwoners en slechts 10% in wat een stad genoemd wordt. De primaire stad van de Solomon Islands is Honiara, dat bijna 100.000 inwoners telt. Andere plaatsen zijn kleiner dan 10.000 inwoners.

De bevolking van de Solomon Islands is voor 95% Melanesiër. De officiële taal is het Engels, maar wordt door slechts 1 tot 2% van de bevolking vloeiend gesproken. Een op Engels gebaseerde creoolse taal wordt als lingua franca tussen bevolkingsgroepen gesproken.

Geschiedenis

De Solomons werden voor het eerst bevolkt door bewoners die uit Papua Nieuw Guinea migreerden. De eerste Europeaan die de eilanden aandeed waren Spanjaarden in 1568. Er werden kleinschalige pogingen gedaan tot kolonisatie, maar de eilanden werden pas in de jaren 1850 voor het eerst op grotere schaal en langere termijn door Europeanen bewoond. In 1886 werden de noordelijke eilanden door Duitsland geannexeerd, maar amper gekoloniseerd of bestuurd. In 1893 werden de zuidelijke eilanden een Brits protectoraat en in 1900 stond Duitsland de noordelijke eilanden grotendeels aan de Britten af.

De Britse kolonisatie van de eilanden was beperkt, men had niet de middelen om de eilanden te ontginnen en besturen. Voorzieningen werden veelal door de kerk uitgevoerd. Tussen 1942 en 1943 waren de Solomon Islands toneel van grootschalige gevechten tussen de Japanners en de geallieerden. Japan probeerde de eilanden veilig te stellen om zo de zuidelijke flank van het Pacifische theater af te schermen van de geallieerden in Australië en Nieuw-Zeeland. Een keerpunt was de Slag om Guadalcanal om 1942, wat de eerste nederlaag voor Japan betekende. Tijdens Amerikaans militair bestuur werd Honiara ontwikkeld tot de primaire stad van de Solomon Islands. Honiara werd in 1952 formeel de hoofdstad.

In de jaren '60 vond dekolonisatie plaats in het Britse Rijk en verkregen de Solomon Islanders steeds meer zelfbestuur. Het duurde echter nog tot 1978 tot de eilanden daadwerkelijk onafhankelijk werden. Als onafhankelijk land wist de Solomon Islands zich maar beperkt te ontwikkelen, mede vanwege het gebrek aan infrastructuur, formele economie en geïsoleerde ligging waarbij alle moderne producten geïmporteerd moesten worden. Tussen 1998 en 2003 was er sprake van etnisch geweld op de eilandengroep. Sporadische onrust kwam daarna ook nog voor.

Wegennet

Alhoewel de eilanden relatief groot zijn, is het wegennet bijzonder slecht ontwikkeld. Slechts 20% van de bevolking wordt direct door wegen ontsloten. Er is 1.463 kilometer in kaart gebrachte weg.[1] Er zijn 800 kilometer privéwegen over de plantages. Slechts 174 kilometer weg is verhard, voor de helft op Guadalcanal en de rest verspreid rond plaatsen op enkele andere eilanden. Het wegennet is buiten plaatsen snel onverhard. Zelfs de hoofdroute vanuit Honiara naar het westen en oosten is al snel onverhard. De meeste wegen liggen op de eilanden Gaudalcanal en Malaita. In 2012 was slechts 8% van de nationale wegen verhard, 61% gravel en de rest onverhard.[2] Er is geen formele wegclassificatie in de Solomon Islands. Het wegennet is ook niet goed in kaart gebracht, sommige routes die als wegen waren geclassificeerd bleken in de praktijk slechts paadjes te zijn die niet door gemotoriseerd verkeer bereden konden worden. In 2014 werd slechts 364 kilometer weg actief onderhouden, bestaande uit 114 kilometer verharde en 250 kilometer onverharde wegen.

Er zijn geen autosnelwegen op de Solomon Islands, en het beetje verkeer rijdt links. Er verloopt een 2x2 weg door Honiara, een verder niet al te grote stedelijke stad. In het binnenland van de eilanden zijn geen wegen, op de meeste andere eilanden liggen überhaupt geen wegen. Veel bruggen zijn eenvoudig, vaak slechts boomstammen over kleine rivieren en beekjes. Er zijn geen veerdiensten of brugverbindingen tussen de eilanden. Veel eilanden hebben ook geen adequate kades en pieren, waardoor formeel transport per schip ook beperkt is.

De belangrijkste stadsweg in Honiara is de Kukum Highway in het oosten en Mendana Avenue in het westen. Dit was aanvankelijk een 7,5 kilometer lang deel met 2x2 rijstroken en rotondes. Tussen 2014 en 2018 is de bestaande Kukum Highway met Japanse steun heraangelegd. In 2022-2023 is het 2x2 deel 3,5 kilometer oostelijker verlengd tot aan de luchthaven. Dit deel is ook door Japan aangelegd[3] en werd op 5 oktober 2023 in gebruik genomen.[4]

In 2009 werd het National Transport Fund (NTF) opgericht, in 2011 werd het eerste National Transport Plan vastgesteld.

Wegnummering

Er is geen wegnummering in de Solomon Islands.

Bewegwijzering

Er is weinig bekend over eventuele bewegwijzering in de Solomon Islands. Gezien het zeer geringe aantal verharde wegen valt het zeer te betwijfelen of er überhaupt sprake is van bewegwijzering.

Referenties

Wegen van Oceanië

AustraliëFijiKiribatiMarshall IslandsMicronesiëNauruNieuw-ZeelandPalauPapua New GuineaSamoaSolomon IslandsTongaTuvaluVanuatu

Amerikaans SamoaGuamHawaiiNorthern Mariana Islands, Frans-PolynesiëNieuw-CaledoniëWallis en Futuna, Cook IslandsNiuePitcairn IslandsTokelau