Túnel de Viella: verschil tussen versies

Val d'Aran was van oudsher slecht bereikbaar vanuit de rest van Spanje. Vanaf het zuiden was er in de 19e eeuw een bergpas, die echter niet geschikt was voor gemotoriseerd verkeer, en ook nooit is uitgebouwd als verkeersweg. Deze pas was 2.450 meter hoog. De enige verbinding verliep over de 2.072 meter hoge Port de la Bonaigua ([[C-28 (Spanje)|C-28]]) maar deze was in de winter niet berijdbaar, waardoor de omgeving van Vielha in de winter alleen vanuit [[Frankrijk]] bereikbaar was.

Al in de 19e eeuw werden plannen gemaakt voor een tunnel naar Vielha. Tijdens een bezoek van koning Alfonso XIII aan de Val d'Aran in 1924 werd gevraagd of een tunnelverbinding aangelegd kon worden. Dit werd goedgekeurd, en de bouw begon in 1926. De aanleg duurde uiteindelijk 22 jaar, en werd onderbroken door de Spaanse Burgeroorlog en de daarop volgende Tweede Wereldoorlog, alhoewel Spanje daarbij niet betrokken was. De tunnel is uiteindelijk op 23 mei 1948 opengesteld voor het verkeer. Het was een 5.260 meter lange tunnel met een breedte van 7,5 meter en één rijstrook per richting. De tunnel was gebouwd op een helling van 5%. Het was bij openstelling de langste wegtunnel ter wereld, tot in 1964 de [[Tunnel du Grand Saint-Bernard]] op de grens van Zwitserland en Italië opende.