afbeelders, bureaucraten, beheerders
252.460
bewerkingen
Washington, D.C.: verschil tussen versies
Naar navigatie springen
Naar zoeken springen
→Geschiedenis
Geen bewerkingssamenvatting |
|||
| Regel 102: | Regel 102: | ||
==Geschiedenis== | ==Geschiedenis== | ||
Washington, D.C. is een planmatige stad, waarbij het wegennet is ontworpen in het L'Enfant Plan van 1791, ontwikkeld door Pierre Charles L'Enfant (1754-1825) voor de president George Washington. In het plan werd een [[grid]] ontwikkeld, met geletterde wegen die oost-west zouden verlopen en genummerde wegen die noord-zuid zouden verlopen. Diagonale routes waren bedacht als grote avenues, vernoemd naar de staten van dat moment. Deze grote avenues kruisten de belangrijke noord-zuid en oost-westwegen via 'circles' of vierkante kruispunten. | |||
Anders dan in New York City kwam een snelwegennet in Washington D.C. niet al in de jaren 30 van de grond, ondanks dat het toen al een vrij grote stad was. De oudste plannen dateren uit de jaren 40. De George Washington Memorial Parkway die over de oever van de Potomac River in Virginia loopt is één van de oudste snelwegachtige wegen, en opende omstreeks 1932 voor het verkeer. In 1941 werd een snelwegennet rond het toen nieuw gebouwde Pentagon gebouwd, waar het Amerikaanse ministerie van defensie gezeteld is. Dit "Pentagon Road Network" omvatte delen van wat nu de State Route 27, State Route 110 en Interstate 395 is in Arlington. Pas in de jaren 60 zijn deze snelwegen overgedragen aan de staat Virginia. In de jaren 40 werden verder plannen gemaakt voor een aantal snelwegen, namelijk de Baltimore-Washington Parkway, de Washington National Pike en de Shirley Highway. In 1947 ging de Baltimore-Washington Parkway in aanleg, en het eerste deel hiervan opende in 1950 voor het verkeer. In 1954 was de snelweg tussen Washington D.C. en Baltimore voltooid. Tevens is tussen 1945 en 1952 de Shirley Highway aangelegd, een snelwegachtige weg van Arlington naar Woodbridge in Virginia, die later onderdeel zou worden van de I-395 en een deel van de I-95 ten zuiden van Washington D.C. Het derde plan was de Washington National Pike, die later het nummer I-270 kreeg. Deze verloopt vanaf Bethesda naar het noordwesten tot aan Frederick en is tussen 1951 en 1960 opengesteld. Deze drie snelwegen dateren van voor het Interstate Highway-systeem. In 1957 opende de John Hanson Highway, een snelweg van Washington D.C. naar de hoofdstad Annapolis van Maryland. Deze is feitelijk ook van voor het Interstate Highway-systeem. Washington D.C. was dus tegen eind jaren 50 in 4 richtingen verbonden per snelweg. | Anders dan in New York City kwam een snelwegennet in Washington D.C. niet al in de jaren 30 van de grond, ondanks dat het toen al een vrij grote stad was. De oudste plannen dateren uit de jaren 40. De George Washington Memorial Parkway die over de oever van de Potomac River in Virginia loopt is één van de oudste snelwegachtige wegen, en opende omstreeks 1932 voor het verkeer. In 1941 werd een snelwegennet rond het toen nieuw gebouwde Pentagon gebouwd, waar het Amerikaanse ministerie van defensie gezeteld is. Dit "Pentagon Road Network" omvatte delen van wat nu de State Route 27, State Route 110 en Interstate 395 is in Arlington. Pas in de jaren 60 zijn deze snelwegen overgedragen aan de staat Virginia. In de jaren 40 werden verder plannen gemaakt voor een aantal snelwegen, namelijk de Baltimore-Washington Parkway, de Washington National Pike en de Shirley Highway. In 1947 ging de Baltimore-Washington Parkway in aanleg, en het eerste deel hiervan opende in 1950 voor het verkeer. In 1954 was de snelweg tussen Washington D.C. en Baltimore voltooid. Tevens is tussen 1945 en 1952 de Shirley Highway aangelegd, een snelwegachtige weg van Arlington naar Woodbridge in Virginia, die later onderdeel zou worden van de I-395 en een deel van de I-95 ten zuiden van Washington D.C. Het derde plan was de Washington National Pike, die later het nummer I-270 kreeg. Deze verloopt vanaf Bethesda naar het noordwesten tot aan Frederick en is tussen 1951 en 1960 opengesteld. Deze drie snelwegen dateren van voor het Interstate Highway-systeem. In 1957 opende de John Hanson Highway, een snelweg van Washington D.C. naar de hoofdstad Annapolis van Maryland. Deze is feitelijk ook van voor het Interstate Highway-systeem. Washington D.C. was dus tegen eind jaren 50 in 4 richtingen verbonden per snelweg. | ||