St. Louis

St. Louis is een stad in de Amerikaanse staat Missouri, gelegen aan de Mississippi River. De stad telt 287.000 inwoners en heeft een stedelijk gebied van 2.801.000 inwoners (2022) wat zich uitstrekt tot in Illinois. De stad staat bekend als de Gateway City. Men spreekt de naam uit als seɪnt ˈluːɪs

Inleiding

Ligging

St. Louis is gelegen aan de samenvloeiing van de Mississippi River en de Missouri River. De Missouri River stroomt even ten noorden van de stad in de Mississippi. Het centrum van St. Louis ligt aan de Mississippi River, de suburbs ook aan de Missouri River. Het stedelijk gebied ligt voor het grootste deel in de staat Missouri, maar ook voor een substantieel deel in de staat Illinois. Het stedelijk gebied ligt op de overgang van de vlakke prairies in het noorden en oosten naar de Ozarks, een gebied met lage heuvels en veel meer bebossing.

Het stedelijk gebied is op te delen in meerdere sectoren, zoals de eigenlijke stad St. Louis, de inner suburbs rond de stad in Missouri en de industriële suburbs in Illinois. Daar buiten liggen de nieuwere suburbs rond de ringweg van St. Louis, grotendeels aan de kant van de staat Missouri. Verder westelijk over de Missouri River liggen de nieuwste suburbs die zich vrij ver westwaarts uitstrekken langs I-70. Het exurbane gebied is relatief beperkt vanwege de Ozarks. Het voorstedelijk gebied in Illinois is minder continu, zo ligt de stad Alton nog enigszins separaat van de rest van het stedelijk gebied.

St. Louis is één van de belangrijkste knooppunten in het Midwesten van de Verenigde Staten, aan twee grote bevaarbare rivieren, belangrijke spoorwegen en Interstate Highways die hier de Mississippi River kruisen.

Opvallend aan het stedelijk gebied is dat de voorsteden relatief klein zijn, behalve St. Louis zelf zijn er geen steden met meer dan 50.000 inwoners in de agglomeratie, en het is lastig grote subcentra aan te wijzen. Buiten het centrum zijn er belangrijke werklocaties in Brentwood, bij de luchthaven, in Maryland Heights en andere kleinere voorsteden.

De agglomeratie is gelegen op de klimaatgrens tussen een vochtig continentaal klimaat en een subtropisch klimaat. In de winter valt echter wel geregeld sneeuw.

Economie

De regio St. Louis heeft een economie de gebaseerd is op logistiek, transport, handel, overheidsdiensten en de algemene dienstensector. Er is relatief weinig zware industrie resterend, de high-tech industrie is in St. Louis minder ontwikkeld dan sommige andere stedelijke regio's. Er zijn grote tegenstellingen tussen de arme, vervallen centrumstad, de inner suburbs, de industriële suburbs in Illinois en de meer welvarende suburbs in het westen van de stad. East St. Louis staat traditioneel bekend als één van de meest vervallen steden in het land. Vanwege de grote bevolkingskrimp in de centrumstad is er sprake van veel leegstand of leegstaande percelen. Dit probleem speelt elders in de agglomeratie minder.

Geschiedenis

De stad St. Louis werd in 1764 gesticht als een Franse stad onder La Louisiane. Als onderdeel van de Louisiana Purchase werd het in 1803 onderdeel van de Verenigde Staten. In de eerste census van 1810 had de stad 1.600 inwoners. Dit groeide snel vanwege het belang van St. Louis als toegangspoort naar het westen en de ligging aan de Mississippi River, in 1860 had de stad 160.000 inwoners. Met de bouw van de eerste bruggen en spoorwegen werd St. Louis een belangrijk knooppunt en de stad groeide snel, in 1900 had de stad 575.000 inwoners. Het inwonertal piekte uiteindelijk op 856.000 in 1950. Daarna zette een langdurige krimp in, die tot het heden voort duurt. Vanaf dat moment begon St. Louis te suburbaniseren en alle latere groei van het stedelijk gebied vond in de suburbs plaats. Want alhoewel de stad St. Louis sterk kromp, groeide de agglomeratie in zijn geheel sterk tussen 1950 en 2000, maar begon daarna ook te stagneren.

Bevolkingsgroei

St. Louis is een aparte stad die niet onder St. Louis County valt. De statistische agglomeratie (MSA) van St. Louis omvat nog een aantal counties die niet onder het continu bebouwde gebied vallen en hieronder niet zijn weergegeven.

jaartal	St. Louis	St. Louis County	St. Charles County	Jefferson County	Madison County	St. Clair County	totaal
1950	857.000	406.000	30.000	38.000	182.000	206.000	1.719.000
1960	750.000	704.000	53.000	66.000	225.000	263.000	2.061.000
1970	622.000	951.000	93.000	105.000	251.000	285.000	2.307.000
1980	453.000	974.000	144.000	146.000	248.000	267.000	2.232.000
1990	397.000	993.000	213.000	171.000	249.000	263.000	2.286.000
2000	348.000	1.016.000	284.000	198.000	259.000	256.000	2.361.000
2010	319.000	999.000	360.000	219.000	269.000	270.000	2.435.000
2020	301.000	1.003.000	406.000	227.000	265.000	257.000	2.459.000
2022	287.000	990.000	414.000	229.000	264.000	253.000	2.437.000

In 1950 was St. Louis één van de grootste steden van de Verenigde Staten en omvatte zo'n 50% van de bevolking van de agglomeratie. Daarna zette een continue krimp van het inwonertal in, alhoewel de afname sinds de jaren '90 wel afgezwakt is. Het stedelijk gebied groeide vooral in de periode 1950-1970 snel, daarna was de bevolkingsgroei geringer, alleen de suburbs aan de kant van Missouri groeiden nog hard, met name St. Charles County. Tegen 2020 was er nauwelijks nog sprake van bevolkingsgroei in de regio. Na 2020 zakte St. Louis zelf ook onder de grens van 300.000 inwoners.

Wegennet

St. Louis' wegennet wordt in grote mate beïnvloed door de rivieren Mississippi en Missouri. De capaciteit over de rivier de Missouri is dik in orde, maar vooral de Poplar Street Bridge over de Mississippi die twee Interstates, I-55 en I-64 verwerkt, schiet tekort. De agglomeratie kent twee grote oost-westsnelwegen, de I-70 en I-64, en de noord-zuidas I-55. Daarnaast heeft de stad een ringweg die gevormd wordt door de I-255 en I-270. De I-44 eindigt in de stad, en komt vanuit Oklahoma. Daarnaast is er een noord-zuidtangent die de I-170 vormt, en twee onbeduidende State Routes. Zeker aan de westkant van St. Louis is er veel capaciteit beschikbaar, met dikwijls 2x4 à 2x5 rijstroken, maar hier zijn ook de drukste wegvakken. De I-70 kent een wisselstrook, zodat er 6 rijstroken in de spitsrichting ingezet kan worden. De I-64 is dubbeldeks ter hoogte van het centrum van St. Louis. De SR-364 telt zelfs 2x6 rijstroken met een intensiteit van 48.000 in St. Charles. De hoogste intensiteiten vindt men niet in het centrum van St. Louis maar in de westelijke voorsteden, met name rond de I-270. Opvallend is dat het snelwegennet van de agglomeratie St. Louis bijna alleen maar uit Interstate Highways bestaat, anders dan in veel andere metropolen in de Verenigde Staten.

Lijst van freeways

lengte^[1]	eerste opening	laatste opening	max AADT 2012
75 km	1960	1973	120.000
71 km	1960	1973	126.000
100 km	?	1975	172.000
102 km	1958	1968	129.000
18 km	1967	1985	127.000
67 km	?	1986	100.000
81 km	1962	1969	200.000
38 km	1998	2013	31.000
27 km	2003	2014	60.000
18 km	1992	1996	59.000

Bruggen

St. Louis staat bekend om de vele bruggen, het resultaat van een stedelijk gebied op de samenvloeiing van de Mississippi en Missouri. De oudste brug is de Eads Bridge uit 1874. De meeste bruggen bij het centrum van St. Louis over de Mississippi River zijn begin 20e eeuw aangelegd. Enkele brugverbindingen zijn vervangen door nieuwe overspanningen. De Missouri River wordt gekenmerkt door een grote capaciteit van de meeste bruggen. Dit komt omdat de agglomeratie St. Louis vooral naar het westen is gegroeid. De meeste bruggen zijn stalen cantilever vakwerkbruggen. De Stan Musial Veterans Memorial Bridge uit 2014 is de eerste tuibrug echt in de stad, alhoewel de Clark Bridge bij Alton een oudere tuibrug is.

Naast verkeersbruggen zijn er ook een flink aantal spoorbruggen, aangezien St. Louis één van de belangrijkste spoorknooppunten van de Verenigde Staten is.

Bruggen in St. Louis

Mississippi: Jefferson Barracks Bridge (I-255) • Poplar Street Bridge (I-55/64) • Eads Bridge • Martin Luther King Bridge • Stan Musial Veterans Memorial Bridge (I-70) • McKinley Bridge • New Chain of Rocks Bridge (I-270) • Clark Bridge (US 67)

Missouri: Lewis Bridge (US 67) • Discovery Bridge (SR-370) • Blanchette Bridge (I-70) • Veterans Memorial Bridge (SR-364) • Daniel Boone Bridge (I-64)

Geschiedenis

De oudste voorlopers van een snelwegennet in St. Louis dateren van de jaren 30, toen delen van de US 40, later de I-64, gereedkwamen in Missouri. Het grootste deel van het snelwegennet is echter in de jaren 60 aangelegd. Anders dan in veel andere staten werd in Missouri eerst aandacht gegeven aan de bouw van lange-afstandssnelwegen tussen de steden, in plaats van in de steden. Direct na het creëren van het Interstate Highway-systeem in 1956 gingen de eerste snelwegen in Missouri in aanleg. Het allereerste deel dat onder het Interstate Highway-programma werd gebouwd was een deel van de I-70 in St. Peters, in wat nu de westelijke voorsteden van St. Louis zijn.

Begin tot midden jaren 60 werden de I-44, I-55, I-64 en I-70 door St. Louis aangelegd. In 1964 was de I-270 ten noorden van St. Louis voltooid, waardoor doorgaand oost-westverkeer het centrum gemakkelijk kan vermijden, in tegenstelling tot veel andere steden vormt de I-270 hier wel degelijk een kortere en snellere route dan de I-70 door het centrum. In 1966 opende de Chain of Rocks Bridge ten noorden van St. Louis in de I-270 voor het verkeer. Dat is opvallend, want de snelwegbrug ter hoogte van het centrum van St. Louis opende later, in 1967. Een stedelijk snelwegennet kwam in St. Louis minder van de grond, mede door de freeway revolts. De I-170 was voorzien als noord-zuidsnelweg langs de westrand van St. Louis, maar het zuidelijke deel daarvan is geschrapt. De I-270 moest later al het noord-zuidverkeer ten westen van St. Louis verwerken, en groeide uit tot de drukste snelweg van de stad. In 1968 was de I-270 door de westelijke voorsteden van St. Louis voltooid, die tegelijkertijd flink begonnen te groeien. Tevens ontwikkelden zich hier nieuwe werklocaties, aangezien Downtown St. Louis in verval raakte vanaf de jaren 70.

In Missouri zijn sinds 1970 weinig nieuwe snelwegen meer geopend. In Illinois werd de I-255 als oostring van St. Louis tussen 1983 en 1986 aangelegd. Er hebben zich desondanks weinig voorsteden in Illinois ontwikkeld, en wat er was, nam snel in bevolkingsaantal af, met name East St. Louis werd berucht vanwege de slechte omstandigheden met veel criminaliteit. In de westelijke voorsteden van St. Louis werd na 2005 de US 40 omgebouwd tot I-64, wat in 2009 voltooid was toen de I-64 op de I-70 aansloot. Tegelijkertijd is de I-64 dichter bij St. Louis gemoderniseerd en verbreed, omdat de snelweg meer doorgaand verkeer zou gaan verwerken, en het vanuit de westelijke voorsteden een belangrijker invalsweg van St. Louis vormt dan andere Interstates.

In 2014 opende de Stan Musial Veterans Memorial Bridge over de Mississippi River voor het verkeer. Hiermee werd de wegnummering in St. Louis en East St. Louis aangepast. De I-70 werd korter, terwijl de I-44 juist verlengd werd over de oude I-70. Tevens kwam de driedubbelnummering van I-55/64/70 over de Poplar Street Bridge te vervallen.

Toekomst

Er zijn weinig bouwprojecten gepland in en rond St. Louis. Er wordt gesproken over de verbreding van de 2x2 I-270 langs de noordzijde van St. Louis in zowel Missouri als Illinois, maar deze plannen zijn nog weinig concreet. Om de verbreding uit te voeren is een nieuwe brug over de Mississippi noodzakelijk, aangezien de bestaande brug geen vluchtstroken of ruimtereservering heeft.

Congestie

St. Louis kent wel wat meer files dan een gemiddelde stad in het Midwesten, wat vooral veroorzaakt wordt door het feit dat de Mississippibruggen capaciteitsbeperkend werken. Files staan er vooral rondom het centrum waar 4 verschillende Interstates bij elkaar komen. Verder kunnen her en der wat files voorkomen, maar veel snelwegen zijn adequaat uitgebouwd. De Illinois-zijde van de agglomeratie is niet druk, files zijn hier een zeldzaamheid.