State Route 11 in Alaska

Uit Wegenwiki
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Highway 11
Begin Livengood
Einde Deadhorse
Lengte 415 mi
Lengte 667 km
Route

Livengood

Coldfoot

Deadhorse

De State Route 11, beter bekend als de James W. Dalton Highway en soms simpelweg als de Haul Road is een state highway in de Amerikaanse staat Alaska. Het is de noordelijkste weg van de Verenigde Staten en verloopt noordwaarts naar de Arctische Oceaan. De route is 667 kilometer lang en bedient drie dorpen met niet meer dan 25 inwoners elk. Het grootste deel is een gravelweg.

Routebeschrijving

De Dalton Highway in het Brooks Range, met uitzicht op Sukakpak Mountain (1359 m).

De Dalton Highway begint nabij Livengood, circa 100 kilometer ten noorden van Fairbanks. De weg verloopt door woest gebied met frequent schitterende vergezichten. De weg is een onverharde, maar meestal goed berijdbare gravelweg. Halverwege de route komt men door het Brooks Range, een gebied met bergen tot zo'n 2.000 meter. De Dalton Highway verloopt over de 1.444 meter hoge Atigun Pass. Noordelijker is het gebied vlakker en bestaat uit kale toendra. Het noordelijkste deel van de weg is geasfalteerd. De Dalton Highway eindigt in Deadhorse, ten noorden van de poolcirkel. Nabij ligt Prudhoe Bay. Er zijn weinig permanente inwoners, maar tal van bedrijven in de olie-industrie.

De Dalton Highway is niet publiek toegankelijk tot de Arctische Oceaan, het noordelijkste deel tot Prudhoe Bay is in beheer van BP die het Prudhoe Bay Oil Field exploiteert. Wel zijn tours naar de Arctische Oceaan mogelijk die van te voren geregeld moeten worden.

Geschiedenis

De Dalton Highway ten zuiden van Deadhorse (geasfalteerd in 2020-2021).

De Dalton Highway is in 1974 aangelegd als route die de aanleg van de Trans-Alaska Pipeline mogelijk moest maken. Deze pijpleiding is tussen 1974 en 1977 parallel aan de Dalton Highway aangelegd. De weg is vernoemd naar James W. Dalton, een ingenieur uit Alaska.

In 2020-2021 is de noordelijkste 84 kilometer van de Dalton Highway geasfalteerd.[1] De gravelweg was hier lastig te onderhouden door gebrek aan materiaal en de vaker voorkomende regenval zorgde ervoor dat de weg steeds vaker slecht berijdbaar was. Daarom is besloten om dit deel te asfalteren, voor de werkzaamheden heeft men tijdelijk een asfaltcentrale verplaatst naar het project, omdat de dichtstbijzijnde asfaltcentrale 800 kilometer zuidelijker stond. Dit was met afstand het meest afgelegen asfaltwerk dat voor de wegenbouw is uitgevoerd in Noord-Amerika.

Gebruik

De Dalton Highway heeft voornamelijk een industrieel karakter, het aantal permanente inwoners op de route is zeer beperkt, eindpunt Deadhorse bestaat voornamelijk uit een vliegveld en industrieterrein die een overslagpunt is naar de olie- en gaswinning rond Prudhoe Bay. De enige 'plaats' op de route tussen begin- en eindpunt is Coldfoot, dat voornamelijk een truck stop is. De Dalton Highway werd uitgebreid in beeld gebracht in de reality-serie 'Ice Road Truckers'.

Rijden op de Dalton Highway

De Dalton Highway in het Brooks Range.
De Dalton Highway is gedeeltelijk een gravelweg.

Het grootste deel van de Dalton Highway is een gravelweg. Kleine delen zijn geasfalteerd. De Dalton Highway is berijdbaar tot vrij hoge snelheden van rond 80 km/h, maar het is af te raden om met kleine personenauto's en met name motoren over de weg te rijden. Op de route is geen mobiele telefoonontvangst, behalve dichtbij Deadhorse. Satelliettelefoons werken ook niet overal, met name in het Brooks Range. Satelliettelefoons hebben vaak slecht of geen bereik ten noorden van de poolcirkel.

Veel autoverhuurbedrijven staan niet toe dat men over de Dalton Highway rijdt. Auto's raken in de zomer beschadigd vanwege opspattend gravel van passerende vrachtwagens. In de winter is het wegdek steviger, maar ook gladder. De route wordt onderhouden door winterdiensten, maar is doorgaans wel bedekt met een laag ijs. Het wordt afgeraden om met een personenauto in de winterperiode over de Dalton Highway te rijden. De temperaturen zijn extreem laag (vaak rond of zelfs beneden -40 °C) en autopech kan tot grote problemen leiden. In de winter is er sprake van de poolnacht, waarbij de zon niet opkomt. In de winter zijn sneeuwkettingen vaak noodzakelijk in het Brooks Range, waar hellingen tot 12% zijn over de Atigun Pass.

Het is mogelijk om met een tourbus over de Dalton Highway te rijden. De reis van Fairbanks tot Deadhorse en terug duurt meestal 3 dagen, met een overnachting in Coldfoot. Vrachtwagenchauffeurs rijden de route van Fairbanks tot Deadhorse vaak in één of twee dagen, afhankelijk van de snelheid. Tanker trucks en oversize loads rijden vaak wat langzamer en doen er anderhalve dag over. Vanaf de Dalton Highway is het niet mogelijk de Arctische Oceaan te zien. De maximumsnelheid op de Dalton Highway is 50 mph (80 km/h). Het is verplicht de verlichting dag en nacht te voeren.

Er zijn weinig tankstations op de route. Brandstof kan alleen verkregen worden in Fairbanks, Coldfoot en Deadhorse. Op het beginpunt van de Dalton Highway in Livengood zijn geen voorzieningen. De Dalton Highway is bekend vanwege het feit dat er geen 'services' zijn over 386 kilometer tussen Coldfoot en Deadhorse. Aanrijdingen met groot wild (beren, elanden, caribou) zijn gangbaar.

Verkeersintensiteiten

In 2009 reden dagelijks 160 tot 300 voertuigen over de Dalton Highway, met de intensiteiten aflopend naar het noorden. Het verkeer op de Dalton Highway bestaat voornamelijk uit vrachtwagens die de olie-industrie rond Prudhoe Bay bevoorraden, en toeristen. In de winter neemt de hoeveelheid vrachtverkeer toe, omdat veel olie- en gasprojecten alleen in de winter uitgevoerd kunnen worden, omdat de bodem rondom Prudhoe Bay alleen dan hard genoeg is om met zwaar materieel over te rijden.

Referenties

Hoofdwegen in Alaska