State Route 20 in Washington

Uit Wegenwiki
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
SR-20
Begin Discovery Bay
Einde Newport
Lengte 436 mi
Lengte 702 km
Route

Discovery Bay

Port Townsend

Port Townsend - Coupeville Ferry

Keystone

Coupeville

Oak Harbor

Deception Pass Bridge

Anacortes

Burlington

Sedro-Woolley

Concrete

Twisp

Okanogan

Tonasket

Republic

Kettle Falls

Colville

Tiger

Newport

De State Route 20 is een state route in de Amerikaanse staat Washington. De weg vormt een zeer lange oost-westroute door het noorden van de staat, vanaf Discovery Bay op het Olympic Peninsula met een veerdienst over Puget Sound en verder door de North Cascades tot aan Newport aan de grens met Idaho. Het is de langste genummerde weg in Washington met een lengte van 702 kilometer (exclusief veerdienst). De weg wordt genoemd als de Most Beautiful Mountain Highway in the State of Washington.

Routebeschrijving

Olympic Peninsula

De State Route 20 begint op een kruispunt met de US 101 bij het gehucht Discovery Bay op het Olympic Peninsula, ongeveer 50 kilometer ten oosten van Port Angeles. De State Route 20 vormt dan een enkelbaans weg over het beboste Quimper Peninsula, deels langs de Discovery Bay. De hoogteverschillen in dit gebied zijn beperkt. De voornaamste plaats in deze regio is Port Townsend, vanwaar een veerdienst over het Puget Sound naar Coupeville op Whidbey Island gaat. De State Route 20 maakt van deze 10 kilometer lange veerdienst gebruik.

Island County & Skagit County

De bruggen over Deception Pass.

De State Route 20 meandert dan noordwaarts als rustige enkelbaans weg over Whidbey Island, gelegen in het Puget Sound. Het eiland kent geen geen grote hoogteverschillen en is gedeeltelijk verstedelijkt. De voornaamste plaats op de route is Oak Harbor. De State Route 20 maakt een slinger om het Naval Air Station Whidbey Island. Aan de noordzijde van het eiland kruist de State Route 20 de zeestraat Deception Pass met twee bruggen en een klein eiland. Dit bestaat uit twee monumentale boogbruggen, de Deception Pass Bridge.

Men komt dan op Fidalgo Island, waar de grotere plaats Anacortes is gelegen. Men nadert Anacortes vanuit het zuiden als enkelbaans weg, maar de State Route 20 slaat kort voor Anacortes naar het oosten af en vormt dan een rurale 2x2 divided highway door vlak terrein naar Burlington. Via een brug steekt men de Swinomish Channel naar het vasteland van Washington over. In de stad Burlington is een aansluiting op de Interstate 5, ruim 80 kilometer ten noorden van de agglomeratie Seattle. Na Burlington voert de weg nog door Sedro-Woolley, waarna men de nauwe valley van de Skagit River in rijdt.

North Cascades Highway

Het woeste berglandschap rond de North Cascades Highway.

Daarna volgt een lang traject door de North Cascades, een gebied met hoge bergen, met de 3.286 meter hoge Mount Baker als hoogste punt. De bergen doen alpien aan en zijn permanent met sneeuw bedekt. De State Route 20 is een rustige enkelbaans weg door de vallei van de Skagit River, er liggen hier over grote afstand geen noemenswaardige plaatsen op de route. De weg volgt een spectaculaire route door het North Cascades National Park. De weg kent vrij lang maar beperkte stijgingen, alhoewel de bergen in de directe omgeving meer dan 2.000 meter hoog zijn en sneeuwbedekking kennen. Met name rond Newhalem worstelt de State Route 20 zich een weg door nauwe canyons. De weg voert dan langs drie stuwdammen, waarna een grotere stijging start, de weg is echter niet erg bochtig op dit traject. De weg voert hier over de 1.669 meter hoge Washington Pass.

In deze hele regio zijn geen andere wegen behalve enkele forest service roads, waardoor al het verkeer op State Route 20 een doorgaand karakter heeft, of vooral een toeristisch karakter. De State Route 20 benadert de grens met Canada hier tot op 30 kilometer afstand en is in dit gedeelte de noordelijkste en feitelijk enige weg in Washington. Oostelijk van Washington Pass verandert het landschap, het wordt duidelijk droger en kaler. De State Route 20 daalt af naar de vallei van de kleine Methow River. Hier liggen enkele kleine dorpjes. De weg daalt af naar 470 meter bij Winthrop, maar slaat dan af uit de vallei en voert door een bosgebied over de weinig bijzondere 1.225 meter hoge Loup Loup Pass. De bergen in deze streek zijn niet veel hoger. Vervolgens daalt men af naar de vallei van de Okanogan River, het plaatsje Okanogan ligt op 250 meter hoogte.

Eastern Washington

De Kettle Falls Bridge over de Columbia River.

De State Route 20 kent daarna een circa 50 kilometer lange dubbelnummering met de US 97 noordwaarts van Okanogan naar Tonasket, langs de Okanogan River. Het landschap is hier kaler en droog, met lage bergen. In Tonasket, ruim 30 kilometer voor de grens met Canada, slaat de State Route 20 weer naar het oosten af en vormt dan een eenzame route door afgelegen bergland. De weg voert hier over de 1.699 meter hoge Sherman Pass, in een gebied met bergen tot zo'n 2.100 meter. De omgeving is hier vrij dichtbebost. Er liggen amper dorpen op dit deel van de route.

De State Route 20 daalt daarna af naar de grote vallei van de machtige Columbia River. De weg daalt hier af naar zo'n 400 meter boven zeeniveau bij Kettle Falls en steekt de Columbia River over via de Kettle Falls Bridge, dit deel is met de US 395 dubbelgenummerd tot het nabijgelegen Colville. Oostelijker voert de State Route 20 door een bebost berggebied, met lage bergen tot circa 1.500 meter. De weg stijgt hier weer tot bijna 1.000 meter boven zeeniveau, maar niet via een uitgesproken bergpas. Aan de oostzijde is een wat steilere afdaling naar de vallei van de Pend Oreille River.

Vanaf hier voert de State Route 20 zuidwaarts door de vallei van de Pend Oreille River. Het landschap bestaat uit beboste bergen tussen 1.600 en 2.000 meter die amper boven de boomgrens uitkomen. De Pend Oreille River is een vrij brede rivier en de vallei is daardoor ook vrij breed. De State Route 20 eindigt in het stadje Newport, gelegen op de grens met de staat Idaho. De US 2 gaat dan verder naar Sandpoint, Idaho.

Geschiedenis

Vanaf 1937 was het westelijk deel op de Olympic Peninsula een aftakking van de Primary State Highway 9. In 1964 werd dit onderdeel van de State Route 113. In 1973 werd de State Route 20 vanaf Burlington westwaarts verlengd tot Discovery Bay, alhoewel de veerdienst formeel pas vanaf 1994 onderdeel was van de State Route 20.

Nadat de North Cascades Highway werd geopend werd de veel langere State Route 20 een feit door bestaande state routes te hernummeren, dit gebeurde in 1973 toen deze een aantal routes westelijk van Burlington naar Port Townsend verving, evenals de State Route 294 tussen Tonasket tot Tiger en de State Route 31 tussen Tiger en Newport. Hiermee ontstond de langste genummerde weg in Washington.

De North Cascades Highway stond voorheen ook bekend als de North Cross State Highway, aangezien dit de noordelijkste oost-westverbinding in Washington is. Dit is tevens een Washington State Scenic Byway en een National Forest Scenic Byway.

De State Route 20 is de langste genummerde weg in Washington, alhoewel de US 12 in totaliteit verder oostelijk en westelijk reikt, maar dit via een kortere route doet.

Er bestaat sinds 1964 ook de State Route 20 Spur, een 13 kilometer lange aftakking van de State Route 20 naar de stad Anacortes. De State Route 20 Spur geeft toegang naar de veerdiensten naar de San Juan Islands.

North Cascades Highway

De Washington Pass.

Plannen voor een oost-westroute door de North Cascades Mountains begonnen eind 19e eeuw. De Washington Pass werd niet het grootste probleem bevonden, vooral de canyons van de Skagit River ten westen daarvan waren problematisch om een wegverbinding door aan te leggen, men gaf de voorkeur aan de zuidelijker gelegen Cascade Pass. De weg werd vanaf 1897 aangelegd over de Cascade Pass, maar bijna de gehele weg werd tijdens overstromingen van de Cascade River weggeslagen, waardoor in 1905 vastgesteld moest worden dat al het geld voor de Northern Cascades Highway verspild was.

Begin 20e eeuw werd besloten dat de weg via de noordelijker gelegen Hart's Pass zou verlopen, die circa 1.900 meter hoog is. Deze sloot aan op de vallei van de Methow River, in plaats van zuidelijker langs Chelan Lake. Het oostelijk deel van deze route was in 1909 voltooid.

In de jaren 1920 begon de uitvoering van het Skagit River Hydroelectric Project, de bouw van een serie stuwdammen in de Skagit River. De drie dammen waren in 1940 voltooid, alhoewel de Ruby Dam later nog verhoogd is. Daarna werd besloten dat deze dammen geschikt waren voor toerisme en er noodzaak was voor een oost-westverbinding door het noorden van Washington. De noordelijkste wegverbinding in die tijd was Stevens Pass van de US 2, wat betekende dat er op de 140 kilometer ten noorden van Stevens Pass tot de grens met Canada geen enkele wegverbinding tussen oost en west was.

De bouw van een weg over Washington Pass en langs de stuwdammen in de Skagit River begon in de jaren '50 concreet te worden en de bouw begon in 1959. De bouw van de weg duurde uiteindelijk 13 jaar en de North Cascades Highway is op 2 september 1972 opengesteld voor het verkeer. Dit was één van de laatste nieuwe lange wegverbindingen in de Verenigde Staten die was aangelegd.

Wintersluiting

De State Route 20 is één van vier state routes in Washington die een wintersluiting heeft. Op de Washington Pass en de nabijgelegen Rainy Pass valt in de winter tussen 4 en 5 meter sneeuw. Lawinegevaar is een ander probleem. De State Route 20 heeft geen vaste sluitingstijden, dit is afhankelijk van het weer. De pasroute sluit meestal eind november en heropent meestal in de tweede helft van april. Tijdens de zeer droge winter van 1976-1977 was de weg niet afgesloten. Wanneer de State Route 20 is afgesloten is de dichtstbijzijnde alternatieve route de Stevens Pass van de US 2. Tussen Burlington en Okanogan is dit een omweg van circa 150 kilometer, voor bestemmingen dichter bij de afsluiting is de omweg aanzienlijk groter.

Port Townsend - Coupeville Ferry

De State Route 20 maakt gebruik van een veerdienst over het Puget Sound tussen Port Townsend en Coupeville. Deze veerdienst is in publiek beheer en onderdeel van de Washington State Ferries. Gemiddeld maken ongeveer 1.000 voertuigen van deze veerdienst gebruik en reserveren is aanbevolen.[1]

Verkeersintensiteiten

Dagelijks rijden 5.500 voertuigen bij het beginpunt op de US 101 in Discovery Bay, dit stijgt naar 11.000 voertuigen per dag in Port Townsend. Over Whidbey Island rijden 10.000 tot 20.000 voertuigen per dag, met 17.000 voertuigen over de bruggen van Deception Pass. Op het 2x2 deel tussen Anacortes en I-5 rijden 30.000 tot 35.000 voertuigen per dag, het drukste deel van de State Route 20.

Tussen Burlington en Sedro-Woolley rijden 17.000 voertuigen per dag, oostelijk daarvan dalen de intensiteiten snel in de vallei van de Skagit River, met 5.000 voertuigen tot Concrete en 1.000 tot 2.000 voertuigen per dag door het North Cascades National Park. Ongeveer 1.000 voertuigen per dag rijden over Washington Pass. De intensiteiten stijgen licht naar 2.000 voertuigen bij Winthrop en 1.500 voertuigen over de Loup Loup Pass naar Okanogan.

Op het lange traject van Tonasket tot Kettle Falls rijden minder dan 1.000 voertuigen per dag, de dubbelnummering met de US 395 tussen Kettle Falls en Colville is met 9.000 voertuigen per dag een stuk drukker. Het rustigste deel is het bergtraject tussen de valleien van de Columbia en Pend Oreille River, met slechts 600 voertuigen per dag. Dit stijgt weer naar 1.000 voertuigen per dag in de vallei van de Pend Oreille River en 3.000 voertuigen in eindpunt Newport.[2]

Referenties

  1. wsdot.wa.gov/ferries
  2. Traffic GeoPortal | WSDOT
State Routes in Washington

34679101114161718192021222324252627283141929699

167410500509512516518520522525526599

In vet state routes die geheel of gedeeltelijk een freeway zijn.