State Route 2 in Connecticut
| |||
|---|---|---|---|
| |||
| SR-2 | |||
| Begin | Hartford | ||
| Einde | Stonington | ||
| Lengte | 58 mi | ||
| Lengte | 93 km | ||
| |||
De State Route 2 of SR-2 is een State Route in de Amerikaanse staat Connecticut. Een groot deel van de oost-westroute is een snelweg, tussen Hartford en Norwich. Het gedeelte ten oosten van Norwich is een secundaire hoofdweg. De totale route is 93 kilometer lang.
Routebeschrijving
De weg begint in het centrum van Hartford en gaat dan over de Interstate 91 en de rivier de Connecticut heen. Deze brug telt 4+3 rijstroken. Daarna komt de SR-2 bij één van de grootste knooppunten in de staat, met de Interstate 84 en een afrit. De SR-2 slaat dan af naar het zuidoosten en kruist de SR-15, een bypass van Hartford. De snelweg telt dan 2x2 rijstroken en passeert door de zuidoostelijke voorsteden van Hartford. Bij Glastonbury Center kruist men de SR-3, die naar de zuidelijke suburb Wethersfield loopt. De snelweg verlaat dan de agglomeratie Hartford.
Men komt dan door het dichtbeboste oosten van Connecticut, met maar weinig plaatsen, dit is één van de weinige delen van de staat die niet verstedelijkt zijn. Bij Colchester slaat de SR-11 af, een korte snelweg richting New London. De SR-2 vervolgt zijn weg naar het oosten en komt aan bij het stadje Norwich, waar men de Interstate 395 kruist, de snelweg naar Worcester. In Norwich eindigt het snelweggedeelte, waarna de SR-2 als secundaire weg doorloopt tot Stonington bij de grens met Rhode Island.
Geschiedenis
De planning voor de State Route 2 begon in 1945, toen werd overwogen een snelweg aan te leggen vanaf de hoofdstad Hartford tot aan Norwich in het zuidoosten van Connecticut. In 1949 begon de aanleg van de snelweg, en in 1952 werd de eerste 3 kilometer van de snelweg in East Hartford geopend. In datzelfde jaar werd de snelweg verder tot Glastonbury verlengd. In 1959 opende het oostelijkste deel in Norwich over 3 kilometer. In 1961 werd dit deel westwaarts verlengd naar Fitchville. In 1962 opende het laatste deel in Eeast Hartford, waarna begonnen werd met het plattelandsdeel van de State Route 2. Dit deel werd voornamelijk tussen 1967 en 1969 geopend, met uitzondering van een 12 kilometer lang deel tussen Colchester en Fitchville, dat in 1971 opende.[1]
Openstellingsgeschiedenis
| Van | Naar | Lengte | Datum |
|---|---|---|---|
| Exit 5A East Hartford | Exit 6 Griswold Street | 2 km | 00-00-1952 |
| Exit 1 I-91 | Exit 3 I-84 Hartford | 2 km | 00-00-1958 |
| Exit 15 Marlborough | Exit 17 Old Hartford Road (1x2) | 8 km | 00-00-1958 |
| Exit 25 Windham Turnpike | Exit 29 Downtown Norwich | 5 km | 00-00-1959 |
| Exit 23 Bozrah | Exit 25 Windham Turnpike | 4 km | 00-00-1961 |
| Exit 3 I-84 Hartford | Exit 5A East Hartford | 5 km | 00-00-1962 |
| Exit 6 Griswold Street | Exit 15 Marlborough (1x2) | 19 km | 00-00-1964 |
| Exit 17 Old Hartford Road | Exit 21 Colchester (1x2) | 6 km | 00-00-1967 |
| Exit 6 Griswold Street | Exit 15 Marlborough (2x2) | 19 km | 00-00-1969 |
| Exit 15 Marlborough | Exit 17 Old Hartford Road (2x2) | 8 km | 00-00-1969 |
| Exit 17 Old Hartford Road | Exit 21 Colchester (2x2) | 6 km | 00-00-1969 |
| Exit 21 Colchester | Exit 23 Bozrah | 12 km | 00-00-1971 |
Verkeersintensiteiten
In 2012 reden dagelijks 28.000 voertuigen over de Founders Bridge in Hartford, stijgend naar 71.000 voertuigen in East Hartford na de I-84. Zuidelijker dalen de intensiteiten, naar 49.000 voertuigen na Glastonbury en 33.000 voertuigen tussen Marlborough en Colchester. Het laatste deel tot Norwich telt 28.000 voertuigen.[2]
Referenties
| Expressways in Hartford |
|---|
|
|
