Taiwan

Uit Wegenwiki
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
中華民國 - Zhōnghuá Mínguó
Hoofdstad Taipei
Oppervlakte 36.191 km²
Inwonertal 23.451.000
Lengte wegennet 43.133 km
Lengte snelwegennet 1.050 km
Eerste snelweg 1978
Benaming snelweg Gāosù Gōnglù
Verkeer rijdt rechts
Nummerplaatcode RC

De Republiek China (Chinees: 中華民國 Zhōnghuá mínguó), beter bekend als Taiwan, is een land en eiland in Azië. Het land heeft een oppervlakte van 36.191 vierkante kilometer en is daarmee ongeveer even groot als Nederland. Het land telt 23 miljoen inwoners en de hoofdstad is Taipei.

Inleiding

De Republiek China (Taiwan).

Geografie

Taiwan is een eiland in de Zuid-Chinese en Oost-Chinese Zee, op 150 kilometer van de kust van de Volksrepubliek China. In de nabijheid liggen ook enkele eilanden van Japan, 350 kilometer zuidelijker liggen de Filippijnen. Het eiland Taiwan is ovaalvormig en meet maximaal 380 kilometer over zijn lengteas en maximaal 140 kilometer overdwars. Tot Taiwan behoren eveneens enkele kleine eilandjes, waaronder eilandjes vlak voor de kust van de Volksrepubliek China. Het eiland is sterk bergachtig, alhoewel in het zuidwesten en noordwesten sprake is van een vlakkere en dichtbevolkte kustregio. Het binnenland kent grote bergketens met toppen van meer dan 3.000 meter, het hoogste punt is de 3.952 meter hoge Yushan. Woeste rivieren wateren in korte afstand naar de kust af.

Het eiland heeft een tropisch zeeklimaat, het noorden is subtropisch en het zuiden tropisch. De gemiddelde maximumtemperatuur in Taipei varieert van 19°C in januari tot 34 °C in juli. Er valt circa 2400 mm neerslag verspreid over het hele jaar met een piek in de periode mei-september. Het eiland is gevoelig voor de impact van tyfoons.

Demografie

Het inwonertal van Taiwan groeide van 3 miljoen rond 1900 naar 9 miljoen rond 1950 en 22 miljoen in 2000. De bevolkingsgroei neemt sinds de jaren '90 sterk af. Taiwan piekte in 2019 op 23,6 miljoen inwoners en is nadien aan een krimp begonnen. Het geboortecijfer in Taiwan is al sinds 2000 extreem laag. Taiwan heeft 6 steden met meer dan 1 miljoen inwoners. De hoofdstad Taipei is opgedeeld in twee steden, de eigenlijke stad Taipei met 2,7 miljoen inwoners en de suburbs die New Taipei heten en samen 4 miljoen inwoners tellen. Daardoor telt het stedelijk gebied bijna 7 miljoen inwoners, circa een derde van alle Taiwanezen.

Taiwan wordt hoofdzakelijk bevolkt door Han-Chinezen. Het grootste deel van de bevolking heeft zijn oorsprong in de provincie Fujian en migreerde in de 17e eeuw naar het eiland. In Taiwan wordt het Chinees gesproken, waarbij in tegenstelling tot China, het traditionele schrift wordt gebruikt.

Economie

Taiwan geldt als één van de meest ontwikkelde landen van Azië met een hoog inkomen. Het land is van oudsher op de industrie gericht, 'Made in Taiwan' was lang een bekend merkteken. In tegenstelling tot Japan of Korea had Taiwan in deze periode echter hoofdzakelijk kleine familiebedrijven en weinig grote, dominante bedrijven. Sinds de jaren '90 heeft de arbeidsintensieve maakindustrie plaatsgemaakt voor meer technologische industrie. Cruciaal voor de wereldeconomie is het bedrijf Taiwan Semiconductor Manufacturing Company (TSMC) dat geavanceerde microchips produceert op een schaal en technologisch niveau dat geen enkel ander land op deze omvang kan.

De overstap naar een high-tech economie was voor Taiwanese begrippen niet eenvoudig, in 2001 was voor het eerst sinds 1947 een jaar met economische krimp en steeg de werkloosheid tot boven de 4%. In Taiwan is sprake van een noord-zuidtegenstelling, het noorden is welvarender dan het zuiden. De bevolkingsgroei heeft ook hoofdzakelijk in het noorden plaatsgevonden, waardoor dit het belangrijkste gebied is.

Geschiedenis

In de 17e eeuw stichtten Nederlanders en Spanjaarden handelsposten op Taiwan, wat ook het begin van de migratie van Han-Chinezen naar het eiland was. Nederlands-Formosa bestond langere tijd op het zuiden van Taiwan tussen 1624 en 1662. De naam Formosa was lange tijd gebruikelijk voor Taiwan. In 1683 werd het geannexeerd door de Qingdynastie. In 1895 werd het door de Qing afgestaan aan Japan. Het eiland stond daarna langere tijd onder Japans bestuur. Aan het einde van de Tweede Wereldoorlog was Japan verslagen en werd het eiland bestuurd als onderdeel van de Republiek China. De Republiek China verloor daarna het vasteland aan de communisten, zodat deze Republiek China alleen nog uit het eiland Taiwan bestond. De Republiek China claimt nog steeds de legitieme regering van heel China te zijn, maar sinds de jaren '70 erkenden de meeste landen de Volksrepubliek China als de legitieme regering. Landen die banden hebben met de Volksrepubliek hebben vaak geen officiële banden met de Republiek China en andersom. De Volksrepubliek China claimt Taiwan als een afvallige provincie.

Wegennet

Taiwan beschikte in 2018 over een netwerk van 43.133 kilometer weg, opgedeeld in 21.678 kilometer highway en 21.455 kilometer stadsweg. De highways zijn weer opgedeeld in vijf typen: 1.050 kilometer national highway (dit zijn de freeways), 5.283 kilometer provincial highway, 3.656 kilometer county highway, 11.276 kilometer rural roads en 413 kilometer 'exclusive roads'.[1]

Het wegennet van Taiwan is behoorlijk dicht in de westelijke kuststrook van Taipei tot Kaohsiung, hier liggen de meeste grote steden en lopen twee noord-zuidsnelwegen parallel aan elkaar. Het midden en oosten van Taiwan zijn sterk bergachtig, en hier is de bevolkingsdichtheid ook een stuk lager, en liggen minder hoofdwegen en al bijna helemaal geen snelwegen. Rondom de grote steden ligt een redelijk snelwegennet. Zuidelijker dan Donggang liggen geen snelwegen.

Autosnelwegen in Taiwan

Afritbord van na 2005.
Vooraankondiging afslag.

Er zijn zeven autosnelwegen in Taiwan, die ook wel freeway of national highways heten. Er zijn twee noord-zuidsnelwegen die op korte afstand parallel aan elkaar lopen; de Highways 1 en 3 met respectievelijk 373 en 432 kilometer lengte. De overige snelwegen zijn een stuk korter, de Highway 5 is 54 kilometer lang en loopt vanaf Taipei naar het zuidoosten. De Highway 10 is een 34 kilometer lange snelweg bij Kaohsiung, de Highway 2 is een 20 kilometer lange snelweg tussen Taipei en de luchthaven. De overige snelwegen zijn korter dan 20 kilometer.

Provincial Highways kunnen ook uitgebouwd zijn naar snelwegstandaard, met name in en rond de grote steden. Deze worden expressway genoemd. Er zijn 13 expressways in de nummerrange van 61 t/m 88. Op expressways en freeways gelden dezelfde regels met betrekking tot langzaam verkeer en volgafstand. Alleen motoren met een cilinderinhoud van 550 cm³ mogen op expressways rijden, maar niet op freeways.

Geschiedenis

De aanleg van de National Highways, die tegenwoordig allemaal freeways zijn, begon in 1971 en het ontwerp was sterk gebaseerd op die van de Amerikaanse Interstate Highways. In het noorden van Taiwan werd het eerste deel van de Highway 1 in 1974 opgeleverd tussen Keelung City en Jhongli City. De aanleg van het eerste snelweggedeelte was voltooid in 1978, vanaf Keelung naar Kaohsiung in het zuiden.

Eind jaren 80 begon de aanleg van andere snelwegen. Het noordelijk gedeelte van de tweede noord-zuidsnelweg (Highway 3) tussen Hsichih en Hsinchu was voltooid in 1997. Met de bouw van de Highway 3 werden ook een aantal kortere aftakkingen gebouwd. De Highway 3 was in 2004 voltooid.

In 1997 werd een tweede dek van 20 kilometer op de bestaande Highway 1 langs Taipei gebouwd, voor het doorgaande verkeer. De aanleg van de Highway 5 van Taipei naar Yilan begon in 1991 en was in juni 2006 voltooid. In deze snelweg zit een 12,9 kilometer lange dubbelbuizige tunnel, de Xueshan Tunnel. Eind jaren 90 openden ook de Freeway 8 en 10, welke oost-westverbindingen zijn tussen de Freeways 1 en 3. In 2001 opende de Freeway 4.

Een indrukwekkender project was de bouw van de Freeway 5, die de op één na langste tweebuizige tunnel ter wereld heeft, de Hsuehshantunnel met 12,9 kilometer lengte. Deze snelweg werd voornamelijk in twee fases in 2004 en 2006 opengesteld. In 2009 opende de Freeway 6. Eind jaren 2000 zijn ook diverse verbredingsprojecten gestart, met name in de regio Taipei. Zowel de Freeway 1 als 3 hebben nu over het grootste deel minimaal 2x3 rijstroken. Nieuwe autosnelwegen zijn er al enige tijd niet meer opengesteld in Taiwan, mede doordat de bevolking nauwelijks nog groeide na 2010.

Toekomst

Er waren plannen om het geïsoleerde oosten van Taiwan beter bereikbaar te maken door de bouw van nieuwe autosnelwegen. De bouw hiervan is complex en duur vanwege het zeer bergachtige karakter van Midden- en Oost-Taiwan. De bergen zijn hier meer dan 3.000 meter hoog en lopen door tot aan zee. Het meest concrete project was de verlenging van de Freeway 5 vanaf Yilin naar Hualien, maar dit is vooralsnog niet in uitvoering gegaan. Plannen voor een verdere verlenging naar Taitung en zelfs Kaohsiung zijn al eerder opgeschort vanwege de hoge aanlegkosten. Tevens waren er plannen om de Freeway 4 vanaf Puli te verlengen naar Hualien aan de oostkust. Voor deze autosnelweg zou een 15 kilometer lange tunnel benodigd zijn. De huidige routes in Centraal- en Oost-Taiwan zijn bergwegen met haarspeldbochten en smalle stukken. De gemiddelde snelheid is hierdoor erg laag. Een voordeel is dat hier weinig plaatsen langs de wegen liggen. De bevolking van Taiwan is sterk geconcentreerd langs de westkust en enkele vlakke delen van de oostkust.

Tol

In Taiwan zijn de noord-zuid-autosnelwegen onderworpen aan tol. Deze wordt sinds 2013 volledig elektronisch geïnd. Destijds is ook overgestapt op een open tolsysteem met tolstations op bepaalde intervallen, naar een tolsysteem op basis van gereden afstand. Het Taiwanese ETC-systeem werkt met een combinatie van tags en kentekenregistratie. De tags zijn kleine passieve RFID stickers.

Waar voorheen ongeveer iedere 30-40 kilometer een tolstation stond, staan nu tolportalen met hogere frequentie. In totaal staan er 321 portalen op 1837 kilometer tolweg.[2] Omdat hierdoor korte ritten sneller tolplichtig zijn dan ze voorheen waren, worden de eerste 20 kilometer gereden op een dag (gerekend naar het passeren van tolportalen) niet aangerekend. Daarnaast bestaan er binnen het systeem mogelijkheden om op specifieke dagen wijzigingen aan te brengen, zoals het totaal tolvrij maken of juist het buiten toepassing verklaren van de 20 kilometer-vrijstelling. In het oude systeem werd op feestdagen en andere buitengewoon drukke dagen geen tol geheven om filevorming tegen te gaan.

In 1997 begon men met het plannen van elektronische tolheffing, dat in 2001 werd geïmplementeerd op twee tolstations. In 2004 werd een grootschaliger tolsysteem met een transponder ingevoerd. Dit was een relatief grote on-board unit waarin een e-Tongkaart gestoken moest worden. Dit was een elektronische betaalkaart. Het bereikte echter niet de gewenste gebruikersaantallen, dit liep op van 14,6% in 2006 naar 37,3% in 2009 maar zag daarna geen grote groei. Het huidige tolsysteem met een sticker tag werd vanaf 2011 getest en is in 2013 volledig ingevoerd. Het ETC-gebruik nam toen in korte tijd toe tot 93% op het moment dat fysieke tolstations werden gesloten en daarmee cash of kaartbetaling werd afgeschaft.

Freeways in Taiwan


Wegnummering

Wegnummer van een National Highway.
Wegnummer van een Provincial Highway.

Het wegennet van Taiwan is geclassificeerd in vier lagen:

  • 1: National Highways: 1 - 10
  • 2: Provincial Highways: 1 - 28, 61 - 88
  • 3: County Routes: 101 - 205
  • 4: Township Routes

Hoofdwegen

De overige hoofdwegen zijn de Provincial Highways, recenter ook wel Taiwan Highways genoemd. Deze vormen een landelijk net in de nummerrange van 1 t/m 28. County Routes vormen de onderliggende laag en hebben weinig doorgaand belang, ze verbinden voorsteden met de grote steden, en dorpen met de grotere plaatsen. Township Routes hebben nog minder belang en zijn per county genummerd.

In het binnenland van Taiwan liggen diverse hooggelegen wegen, meerdere wegen liggen op meer dan 2.000 meter boven zeeniveau en Highway 14 bereikt meer dan 3.200 meter boven zeeniveau, waarvan een zijweg naar 3.400 meter hoogte gaat. Er zijn weinig eilanden in de wereld met dermate hooggelegen wegen.

Bewegwijzering

Bewegwijzering op de Freeway 3.

De bewegwijzering van Taiwan is sterk gebaseerd op die van de Verenigde Staten, wat in Azië wel vaker gebruikelijk is. De bewegwijzering is groen met witte letters en is doorgaans zowel in het Chinees als Engels, alhoewel her en der, zeker op het platteland, ook enkel Chinese borden geplaatst zijn.

Afritten worden 2 kilometer van te voren aangekondigd met de naam van de afrit en het afritnummer. Op één kilometer wordt dit herhaald, met de tekst "right lane" als de afslag naar rechts gaat, zoals doorgaans gebruikelijk is. Een derde bord volgt op enkele honderden meters met een pijl en eventueel een pijl op het wegdek als het een exit-only afrit betreft, waarbij de rijstrook doorgaat in de afrit zonder uitvoegstrook.

Wegnummers worden voor de National Highways in bloemvorm aangegeven, een wit schild met 5 bladen, een groen kader en het wegnummer in zwarte letters zonder prefix. Wegnummers van provinciale hoofdwegen zijn wat eenvoudiger, met een blauw afgeronde driehoek met een wit kader. Provinciale Expressways hebben het grootste deel van dit schild juist rood opgevuld.

Maximumsnelheid

De maximumsnelheid op snelwegen is 110 km/uur, maar kan in bergachtige gebieden lager zijn. De maximumsnelheid voor vrachtverkeer is doorgaans 10 km/uur lager. In filevrije omstandigheden dient tenminste 60 km/uur gereden te worden. De maximumsnelheid wordt met camera's gehandhaafd, maar deze staan doorgaans van te voren aangegeven.

Wegnummering

Over het algemeen lopen even nummers oost-west en oneven nummers noord-zuid. Deze nummers lopen op naar het oosten en zuiden, vergelijkbaar met dat van Zuid-Korea of de Verenigde Staten. Belangrijke wegen hebben een ééncijferig nummer. Er zijn door de geografie van Taiwan meer oost-west dan noord-zuidnummers aanwezig.

Voor midden jaren 90 waren er alleen de nummers 1 t/m 27 voor provinciale hoofdwegen. Om de congestie op de freeways en andere wegen te verminderen, werden vanaf 1992 12 oost-west Provincial Expressways gepland in de nummerrange van 61 t/m 88.

County Route nummers zijn gezoneerd en lopen op van het noorden naar het zuiden in de nummerrange 101 t/m 205.

Referenties

  1. Taiwan Statistical Data Book 2019 | National Development Council
  2. Taiwan RFID-based ETC Total Solution
Wegen van Azië

AfghanistanArmeniëAzerbeidzjanBahrainBangladeshBhutanBruneiCambodjaChinaCyprusFilippijnenGeorgiëIndiaIndonesiëIrakIranIsraëlJapanJemenJordaniëKazachstanKoeweitKyrgyzstanLaosLibanonMaleisiëMaledivenMongoliëMyanmarNepalNoord-KoreaOmanOost-TimorPakistanPalestijnse gebiedenQatarRuslandSaudi-ArabiëSingaporeSri LankaSyriëTaiwanTadzjikistanThailandTurkijeTurkmenistanUzbekistanVerenigde Arabische EmiratenVietnamZuid-Korea