Tanzania

Uit Wegenwiki
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Tanzania
Hoofdstad Dodoma
Oppervlakte 945.203 km²
Inwonertal 61.193.000
Lengte wegennet 9.719 km
Lengte snelwegennet 0 km
Eerste snelweg nvt
Benaming snelweg nvt
Verkeer rijdt links
Nummerplaatcode EAT[1]

Tanzania, formeel de Verenigde Republiek Tanzania (Swahili: Jamhuri ya Muungano wa Tanzania) is een groot land in het oosten van Afrika. Het land is circa 24 keer zo groot als Nederland en telt circa 61 miljoen inwoners. De hoofdstad is Dodoma, de grootste stad is het bekendere Dar es Salaam.

Inleiding

Geografie

Tanzania ligt in Oost-Afrika, aan de Indische Oceaan. Het land grenst in het noorden aan Kenia en Uganda, in het westen aan Rwanda, Burundi, de Democratische Republiek Congo, Zambia en Malawi en in het zuiden aan Mozambique. Het land meet maximaal 1200 kilometer van noord naar zuid en 1100 kilometer van west naar oost.

Het land heeft een gevarieerde topografie. Het oosten is vlakker en ligt deels laag, het westen bestaat uit hooglanden. Er zijn geïsoleerde bergruggen maar geen grote berggebieden. De 5.895 meter hoge Kilimanjaro is het hoogste punt van zowel Tanzania als geheel Afrika. Het land kent op zijn grenzen enkele grote meren, zoals het Lake Victoria in het noorden, Lake Tangyanika en Lake Malawi in het westen. Het land kent echter weinig grote rivieren, de voornaamste rivier is de Rufiji in het zuiden. Deze rivier heeft een grote delta aan de Indische Oceaan en het enige mangrove-woud in Oost-Afrika.

Grote delen van Tanzania hebben weinig bebossing. De voornaamste bossen zijn beschermde natuurgebieden. Met name het centrale en noorden van Tanzania is droog en kaal, met deels steppe en semi-woestijn. Het zuidoosten is groener. Grote delen van Tanzania hebben een savanne-landschap. Tot Tanzania behoren ook twee grotere eilanden in de Indische Oceaan: Zanzibar en Pemba.

Het klimaat is variabel in Tanzania, het binnenland is droger dan de kustregio, en het noorden is droger dan het zuiden. Dar es Salaam heeft een vochtig tropisch klimaat met hoge temperaturen gedurende het gehele jaar, variërend van 29 tot 32 °C met 1150 mm neerslag per jaar. De hoofdstad Dodoma ligt hoger en heeft temperaturen tussen 27 en 29 °C met 600 mm neerslag per jaar.

Demografie

Tanzania had 8 miljoen inwoners in 1950, groeiend naar 35 miljoen in 2000 en circa 61 miljoen tegenwoordig. Het is daarmee een steeds belangrijker land in Afrika. Met afstand de grootste stad is de havenstad Dar es Salaam die 6 miljoen inwoners telt. Dit is één van de grootste steden in Oost-Afrika. Mwanza telt ruim 700.000 inwoners, daarnaast zijn er nog 8 steden met 200.000 tot 400.000 inwoners. De bevolking woont grotendeels in het noorden en oosten, de andere regio's van het land zijn aanzienlijk dunner bevolkt. De bevolking is nog relatief ruraal maar de verstedelijking neemt toe, met name rond Dar es Salaam.

De Tanzaniaanse bevolking bestaat uit circa 125 etnische groepen, grotendeels van Bantu-afkomst. Er worden meer dan 100 talen gesproken in Tanzania, het is het meest diverse land van Oost-Afrika. Er zijn geen officiële talen in het land, maar het Swahili en het Engels zijn de meest gesproken talen in een formele setting, zoals de overheid, media, onderwijs en zaken. Het Arabisch heeft een officiële status op Zanzibar.

Economie

Tanzania is een ontwikkelingsland met een lage levensstandaard. Ongeveer de helft van de bevolking werkt in de landbouw, grotendeels voor de eigen voedselvoorziening, maar ook voor de export. Afgezien van enige mijnbouw heeft het land echter weinig grondstoffen. Het toerisme speelt een relatief belangrijke rol in de Tanzaniaanse economie, het land heeft veel natuurschoon en wilde dieren, wat toeristen aantrekt naar met name de vele nationale parken. Zanzibar trekt ook veel toeristen, evenals het beklimmen van de Kilimanjaro. Serengeti is één van de bekendste nationale parken van Afrika.

Geschiedenis

De regio werd bevolkt door Bantu-stammen die hier vanuit andere delen van Centraal-Afrika naartoe migreerden. Arabische handelaren bezochten de kustregio al in het eerste millennium. De kuststreek werd geclaimed door Oman, die de hoofdstad ervan op het eiland Zanzibar plaatste in 1840. Zanzibar was een centrum van de Arabische slavenhandel. In 1890 kwam Zanzibar onder Brits bestuur te staan. Eind 19e eeuw veroverde Duitsland het vasteland van Oost-Afrika, die het als de kolonie Deutsch-Ostafrika bestuurde. Tijdens de Eerste Wereldoorlog werd de kolonie bezet door de Belgen en Britten. De kolonie werd daarna aan het Verenigd Koninkrijk toegewezen in 1919. De kolonie heette onder Brits bestuur Tanganyika.

In 1961 werd het land onafhankelijk van het Verenigd Koninkrijk. In 1963 werd Zanzibar ook onafhankelijk, dat op dat moment nog niet beschouwd werd als onderdeel van Tanzania. Dit gebeurde in 1964 toen de sultan tijdens een revolutie werd afgezet. Tanganyika en Zanzibar werden vervolgens hernoemd naar Tanzania, waarbij Zanzibar een autonome status kreeg. Tanzania is sinds onafhankelijkheid een relatief stabiel land gebleven, zonder serieus conflict, in groot contrast met de meeste buurlanden. Het land was echter lange tijd weinig democratisch en had een repressief regime onder leiding van Julius Nyerere, die het land leidde van 1961 tot 1985. De eerste democratische verkiezingen werden in 1995 gehouden.

Wegennet

De trunk roads van Tanzania.

Het land heeft een netwerk van 36.258 kilometer weg in 2018, opgedeeld in trunk roads (12.222 km) en regional roads (23.512 km). Van de trunk roads is ongeveer tweederde verhard, 8.211 van de 12.222 kilometer. Van de regional roads is minder dan 10% verhard, namelijk 1.508 van de 23.512 kilometer.

Het wegennet van Tanzania is niet erg groot, er zijn omvangrijke gebieden zonder verharde wegen. Doordat het land vrij groot is, vormen de hoofdwegen toch een vrij groot netwerk van ruim 8.200 kilometer verharde weg. Het wegennet van Tanzania is redelijk goed geïntegreerd met dat van de buurlanden, er is tenminste één verharde weg naar alle buurlanden. Echter de integratie met Mozambique is een stuk slechter, sinds 2010 is er een verharde weg tot over de grens, die aan Mozambiquaanse kant echter doodloopt.

In 2023 werd gesproken over de mogelijke bouw van een 50 kilometer lange brug naar Zanzibar.[2]

Wegbeheer

In 2000 is de nationale wegbeheerder TANROADS opgericht.[3]

Trunk roads

Tanzania beschikt over een snel groeiend netwerk van verharde wegen. De trunk roads zijn in toenemende mate verhard, alhoewel sommige routes ook nog lange trajecten als zandweg kennen die in het regenseizoen niet begaanbaar is. De belangrijkste verharde weg is de Tanzam Highway (T1) van Dar es Salaam naar de grens met Zambia. Daarnaast is er een belangrijke verharde weg langs de kust van Dar es Salaam naar Mtwara en een belangrijke verharde weg van Dar es Salaam naar de grens met Kenia ten noorden van Arush, die van groot belang is voor het toerisme rond de Kilimanjaro. Het wegennet is het minst ontwikkeld van het centrum naar het westen van het land, waar bijna alle doorgaande wegen nog onverhard zijn.

De trunk roads zijn grotendeels ontworpen op een snelheid van 100 km/h. Dit zijn relatief hoogwaardig ontworpen wegen met ruime boogstralen en een brede rijbaan. De meeste belangrijke wegen hebben vluchtstroken voor ongemotoriseerd verkeer. Tanzania bestaat grotendeels uit hooglanden met relatief weinig abrupte hoogteverschillen, waardoor ook de hoger gelegen wegen vaak met hogere snelheid te berijden zijn als de staat van onderhoud dit toe laat.

Trunk roads in Tanzania

T1T2T3T4T5T6T7T8T9T10T11T12T13T14T15T16T17T18T19T20T21T22T23T26T27T28T31T35T36T37T38T39T40T41T42


Dodoma & Dar es Salaam

De hoofdstad Dodoma ligt op een kruispunt van vier verharde wegen. In 2022 begon de bouw van de Dodoma Ring Road. In Dar es Salaam hebben de belangrijkste invalswegen 2x2 rijstroken, daarnaast is er op deze corridors een Bus Rapid Transit systeem in het midden. Sporadisch zijn er ongelijkvloerse kruisingen. De T1 telt ten westen van Dar es Salaam deels 2x3 rijstroken. Er zijn echter geen echte autosnelwegen in Tanzania. Dar es Salaam heeft weliswaar de meest moderne wegen van Tanzania, maar het wegennet is voor een dermate grote stad sterk onderontwikkeld.

Geschiedenis

De T2 Chalinze en Segera.
De T17 naar het Ngorongoro Conservation Area.

Tijdens de Duitse koloniale periode is de eerste infrastructuur van Tanganyika gerealiseerd, dit waren twee belangrijke spoorwegen, als eerste de Usambarabahn van de haven van Tanga naar Arusha in het noorden in 1911 en de Mittellandbahn (Tanganjikabahn) die van Dar es Salaam naar Kigoma aan de westgrens bij het Lake Tanganyika is aangelegd tussen 1905 en 1914.

Tijdens de Britse koloniale periode werd een netwerk van wegen ontwikkeld, vermoedelijk destijds nog volledig onverhard behalve wellicht in Dar es Salaam. De belangrijkste corridors waren in die tijd van Dar es Salaam naar de grens met Zambia en een zijtak daarvan naar de grens met Malawi, de weg vanaf de grens met Kenia via Arusha naar Iringa en een weg van Tabora naar de grens met Uganda ten westen van het Lake Victoria. Deze netwerken waren niet goed met elkaar verbonden. Ook was er geen noord-zuidroute langs de kust en geen noord-zuidroute in het westen van Tanganyika.[4][5]

Na onafhankelijkheid had Tanzania een beperkt wegennet dat in slechte staat verkeerde. In de jaren '70 werden twee grote projecten uitgevoerd, de bouw van de Tanzam Highway (T1) van Dar es Salaam naar de grens met Zambia, en de daar parallel aan verlopende TAZARA Railway vanaf Dar es Salaam naar Zambia. De oorlog met Uganda in de periode 1978-1980 legde de Tanzaniaanse overheidsfinanciën echter volledig lam, waardoor er in de jaren '80 weinig ontwikkeling was in het land. De verhuizing van de hoofdstad van Dar es Salaam naar Dodoma kwam mede daardoor ook weinig tot stand.

In 1995 had Tanzania circa 3.000 kilometer verharde weg.[6] De belangrijkste verharde wegen waren rond het jaar 2000 de T1 van Dar es Salaam naar de grens met Tanzania, met de T10 als zijtak naar de grens met Malawi. Ook was de T3 van Morogoro naar Dodoma verhard, wel opvallend is dat dit de enige verharde weg vanuit Dodoma was. Een andere belangrijke verharde corridor was de T2 naar de grens met Kenia. Echter in die tijd waren grote delen van Tanzania nog niet over verharde wegen te bereiken, de situatie was met name slecht in het centrale deel van het land, het westen en het zuiden.

In 2011 was het netwerk van verharde wegen gegroeid naar 5.537 kilometer verharde weg.[7] Op 16 april 2016 opende in Dar es Salaam de Kigamboni Bridge, bij openstelling de grootste tuibrug in Oost-Afrika.[8][9] Dit is een tolbrug. In de periode 2012-2020 zijn veel trunk roads geasfalteerd, in die periode nam het aandeel onverharde trunk roads sterk af. In 2018 kwam bijvoorbeeld het laatste deel van de T5 tussen Arusha en Dodoma gereed als verharde weg. In 2020 was de situatie nog het minst ontwikkeld in het centrale deel van Tanzania.

Wegnummering

Tot de jaren 80 had Tanzania een gezamenlijk wegnummeringssysteem met Kenia en Uganda. Dit systeem is nog op sommige kaarten terug te vinden. Daarna is een A-systeem ingevoerd,[10][11] dat in 2007 vervangen is door het huidige systeem van Trunk Roads (T) en Regional Roads (R). De Trunk Roads vervangt het oude systeem van A en B-nummers, dat duidelijk Britse invloeden had. Het nieuwe systeem van Trunk Roads[12] omvat ook veel onverharde wegen. R-wegen zijn vrijwel altijd onverhard. Het is onduidelijk of de bewegwijzering ooit hierop aangepast is.

In de Road Act van 2007 werden meerdere wegklassen gedefinieerd.[13] Dit waren de national roads (trunk roads), regional roads en district roads (collector roads & feeder roads). De nummering van 2007 verliep van de T1 t/m T23. Later zijn nog een serie trunk roads gedefinieerd tot en met de T42, dit waren veelal meer secundaire wegen.

Routes

  • T1 Dar es Salaam - Morogoro - Mbeya - Tunduma (gr. Zambia): 920 km
  • T2 Chalinze - Segera - Arusha - Namanga (gr. Kenia): 645 km
  • T3 Morogoro - Dodoma - Singida - Lusahunga - Rusumo (gr. Rwanda): 1.115 km
  • T4 Mutukula (gr. Uganda) - Biharamulo - Mwanza - Sirari (gr. Kenia): 785 km
  • T5 Arusha - Dodoma - Iringa: 680 km
  • T6 Makambako - Songea - Mingoyo - Mtwara: 930 km
  • T7 Dar es Salaam - Lindi - Mingoyo: 475 km
  • T8 Mwanza - Nzega - Tabora - Rungwa - Mbeya: 900 km
  • T9 Biharamulo - Lusahunga - Kanyani - Sumbawanga - Tunduma: 1.015 km
  • T10 Mbeya - Kasumulu (gr. Malawi): 105 km
  • T11 Nyakasanza - Kobero (gr. Burundi): 60 km
  • T12 Songea - Mbamba Bay: 165 km
  • T13 Segera - Tanga - Horo horo (gr. Kenia): 135 km
  • T14 Singida - Babati: 160 km
  • T15 Himo - Taveta (gr. Kenia): 15 km
  • T16 Mikumi - Mahenge: ? km
  • T17 Makuyuni - Musoma: 430 km
  • T18 Manyoni - Tabora - Kasulu: 650 km
  • T19 Kasulu - Kigoma - Manyovu (gr. Burundi): 130 km
  • T20 Sumbawanga - Kasesya: 95 km
  • T21 Himo - Tarakea (gr. Kenia): 55 km
  • T22 Rungwa - Itigi - Mkiwa: 220 km
  • T23 Mpanda - Ipole: 260 km
  • T26 Dar es Salaam - Bagamoyo: 65 km
  • T27 Mpemba - Isongole: 50 km
  • T28 Kasumulu - Kyela: 25 km
  • T31 Nundu - Mlangali - Ludewa - Manda: 210 km
  • T35 Bagamoyo - Msata: 65 km
  • T36 Mwigumbi - Lamadi: 170 km
  • T37 Shinyanga - Mwanyomba - Karatu: 330 km
  • T38 Kasulo - Kayanga - Buchurago: 180 km
  • T39 Kayanga - Murongo (gr. Uganda): 110 km
  • T40 Songea - Nakawale (gr. Mozambique): 130 km
  • T41 Matai - Kasanga: 65 km
  • T42 Mangaka - Negomano (gr. Mozambique): 70 km

Bewegwijzering

Zie ook de SADC Road Traffic Signs Manual.

Er is weinig bekend van bewegwijzering in Tanzania, voor zover die geplaatst wordt.

Referenties

Wegen van Afrika

AlgerijeAngolaBeninBotswanaBurkina FasoBurundiCentraal-Afrikaanse RepubliekComorenDemocratische Republiek CongoRepubliek CongoDjiboutiEgypteEquatoriaal GuineaEritreaEthiopiëGabonGambiaGhanaGuineaGuinea-BissauIvoorkustKaapverdiëKameroenKeniaLesothoLiberiaLibiëMadagaskarMalawiMaliMarokkoMauritaniëMauritiusMozambiqueNamibiëNigerNigeriaRwandaSão Tomé en PríncipeSenegalSeychellenSierra LeoneSomaliëSudanSwazilandTanzaniaTogoTsjaadTunesiëUgandaWestelijke SaharaZambiaZimbabweZuid-AfrikaZuid-Sudan