Tasmania

Uit Wegenwiki
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Hoofdstad Hobart
Grootste stad Hobart
Oppervlakte 90.758 km²
Inwonertal 542.000
Lengte snelwegennet 69 km[1]
Eerste snelweg 1974[2]
Afkorting TAS

Tasmania is een eiland en staat van Australië, gelegen ten zuiden van het continent. De staat telt ruim een half miljoen inwoners en is circa twee keer zo groot als Nederland. De hoofdstad is Hobart.

Inleiding

Tasmania is een redelijk groot eiland, gelegen ten zuiden van de staat Victoria. Het eiland meet circa 300 bij 300 kilometer en ligt circa 250 kilometer ten zuiden van het Australische vasteland, gescheiden door de Bass Strait. Het ligt zo'n 1.500 kilometer ten westen van het Zuidereiland van Nieuw-Zeeland en 2.600 kilometer van Antarctica. Tasmania is redelijk bergachtig en de meest bergachtige staat van Australië. Mount Ossa is met 1.617 meter het hoogste punt van Tasmania. Zowel het westen als oosten van Tasmania is bergachtig, waarbij de westelijke wildernis aanzienlijk groter is. Tussen beide berggebieden ligt een grotere vallei waar meer landbouw is.

Tasmania heeft een gematigd klimaat en is daarmee kouder dan de meeste andere gebieden van Australië. In de bergen valt 's winters geregeld sneeuw. Afgezien van het natte westen is het een tamelijk droog eiland.

De hoofdstad en grootste stad Hobart ligt aan het estuarium van de Derwent River aan de zuidkust van Tasmania. Dit is een stad met ruim 230.000 inwoners. In het noorden liggen enkele kleine steden, zoals Launceston, Devonport en Burnie. De meeste andere plaatsen zijn niet groter dan een dorp.

Wegennet

Het primaire wegennet van Tasmania.

De staat Tasmania beschikt over 11.526 kilometer verharde weg.[3]

Tasmania heeft een redelijk ontwikkeld wegennet. Het grootste deel van het wegennet bestaat uit betrekkelijk eenvoudige enkelbaans wegen, maar een aantal drukkere trajecten zijn verbeterd, met name de invalswegen van de grotere steden. Er zijn weinig autosnelwegen in Tasmania, dit zijn hoofdzakelijk de invalswegen van grote steden en geen langere trajecten.

De belangrijkste weg voor het verkeer op Tasmania is de Midland Highway die Hobart met Launceston verbindt, en in het verlengde daarvan de Bass Highway die naar diverse steden aan de noordkust van Tasmania leidt. Deze wegen zijn betrekkelijk goed uitgebouwd en voeren weinig door bebouwde gebieden. Doorgaand verkeer naar beide oevers van de Tamar River moet wel dwars door Launceston.

Een aantal toeristische wegen voeren naar relatief grote hoogte. Net buiten Hobart ligt een weg naar Mount Wellington die circa 1.260 meter hoogte bereikt. Ten zuidoosten van Launceston ligt een weg naar circa 1.450 meter hoogte op Legges Tor, de één na hoogste berg van Tasmania. Het ruige westen van Tasmania is relatief beperkt ontsloten, er zijn een aantal wegen door dit gebied, maar grote delen van het westen van Tasmania zijn ontoegankelijke wildernis. De meeste wegen in dit gebied zijn ontstaan vanwege de mijnbouw. Een andere belangrijke toeristenweg is de Tasman Highway langs de oostkust van Tasmania.

A-roads

De A-roads zijn toegekend aan highways die de belangrijkste wegverbindingen in Tasmania verzorgen, tussen de grotere steden en belangrijke locaties in het wegennet.

Wegnummer Naam Route Lengte
Brooker Highway + Midland Highway + Bass Highway Hobart - Launceston - Burnie 340 km
Bass Highway Burnie - Marrawah 131 km
Tasma Highway Hobart - Orford - Falmouth - Scottsdale - Launceston 414 km
Esk Highway Conara - St Marys - Falmouth 82 km
Highland Lakes Road Melton Mowbray - Deloraine 152 km
Southern Outlet + Huon Highway Hobart - Kingston - Southport 98 km
West Tamar Highway Launceston - Greens Beach 65 km
East Tamar Highway Launceston - Low Head 56 km
Arthur Highway Sorell - Port Arthur 70 km
Lyell Highway + Zeehan Highway + Murchison Highway Granton - Queenstown - Somerset 416 km

Geschiedenis

De Tasman Bridge in Hobart, geopend in 1964.

Het wegennet van Tasmania ontwikkelde zich vanuit karrensporen in de 19e eeuw naar een moderner wegennet vanaf begin 20e eeuw, alhoewel significante modernisatie pas na de Tweede Wereldoorlog plaats vond. Diverse steden ontwikkelden zich langs de estuaria van Tasmania, zoals Hobart in het zuiden, één van de beste diepe zeehavens van Australië, en Launceston en Davenport in het noorden. Ook Burnie werd een stad van enige betekenis.

In 1937 opende een weg van Hobart naar de top van Mount Wellington die 1.271 meter hoog is. Dit was de eerste toeristische weg in Tasmania. De groei van Hobart was beperkt vanwege de ligging aan de Derwent River. De stad kon in eerste instantie alleen aan de westzijde van het estuarium groeien. De eerste brug over de Derwent River was een pontonbrug in 1943. In de jaren '50 begon de oostoever van de Derwent River significant te suburbaniseren. Tussen 1960 en 1964 werd de Tasman Bridge gebouwd, de eerste vaste brug over de Derwent River. Deze brug werd aangevaren in 1975, waarbij een groot deel van het brugdek instortte. 12 mensen kwamen om het leven.

De eerste autosnelwegen in Tasmania zijn rond Hobart aangelegd. In 1974 opende de Tasman Highway door de oostelijke suburbs als eerste autosnelweg. Vanaf 1977 werd ook de Brooker Highway ten noorden van Hobart als autosnelweg aangelegd. In 1981 werd de Midland Highway aan de zuidkant van Launceston als autosnelweg opengesteld. In 1990 is de Southern Outlet in Hobart verdubbeld naar 2x2 rijstroken, alhoewel dit geen volwaardige autosnelweg is. In de jaren '90 werd het snelwegdeel van de Tasman Highway nog 15 kilometer verder oostwaarts verlengd. In 2012 opende de bypass van de Midland Highway bij Brighton als autosnelweg.

De tweede brug over de Derwent River in Hobart opende in 1984, dit was de Bowen Bridge, een vaste betonnen kokerbrug met 2x2 rijstroken. Verder noordelijk van Hobart ligt de Bridgewater Bridge, een grote stalen hefbrug die een combinatie is van een weg/spoorbrug en in 1946 werd geopend. Deze brug is in 2024 vervangen door een grotere vaste brug met 2x2 rijstroken, feitelijk een nieuw stuk autosnelweg dat de Brooker Highway met de Midland Highway verbond. Dit was het grootste wegenproject in Tasmania tot dan toe.

Wegnummering

Er is één national highway, de highway 1. De overige wegen zijn sinds 1979 genummerd op de in Australië gangbare manier met een prefix en een nummer. Tasmania had hiermee oorspronkelijk een uitzonderingspositie binnen Australië, omdat prefixen elders niet voorkwamen. Vanaf 1997 begon deze wijze van wegnummering echter ook in andere Australische staten en territoria te verschijnen.

Binnen dit systeem zijn de A2 t/m A10 de hoofdwegen en de B10 t/m B110 secundaire hoofdwegen. De elders in Australië gebruikte prefixen M (voor autosnelweg) en C (voor het tertiaire wegennet) komen in Tasmania niet voor.

Hoofdwegen en autosnelwegen in Tasmania

Bass HighwayBrooker HighwayMidland HighwaySouthern OutletTasman Highway


Referenties

Staten en territoria van Australië

ACTNew South WalesNorthern TerritoryQueenslandSouth AustraliaTasmaniaVictoriaWestern Australia