Tokai-Hokuriku Expressway (Japan)
E41 | |||
Begin | Ichonomiya | ||
Einde | Tonami | ||
Lengte | 185 km | ||
|
De Tōkai-Hokuriku Expressway (Japans: 東海北陸自動車道, Tōkaihokuriku Jidōsha-dō), onderdeel van de E41, is een expressway in Japan. De snelweg vormt een noord-zuidroute over het midden van het eiland Honshu, vanaf Ichonomiya bij Nagoya tot aan Tonami aan de noordkust. De snelweg is 185 kilometer lang.
Routebeschrijving
De Tokai-Hokuriku Expressway sluit bij Ichonomiya aan op de Meishin Expressway, net buiten Nagoya. De snelweg telt 2x2 rijstroken en voert door de verre voorsteden van Nagoya naar het noorden, primair Ichonomiya, Gifu en Seki. Ten noorden van Seki kruist men de Tokai-Kanju Expressway, waarna de snelweg de bergen in gaat. De snelweg volgt een smaller wordend bebost dal, en voert door talloze tunnels en over talloze viaducten. Naar het westen liggen bergen tot ruim 2600 meter boven zeeniveau. In dit gebied liggen geen plaatsen van enige omvang, en men kruist ook geen belangrijke wegen. Uiteindelijk daalt men af naar de kustvlakte rond Toyama, waarna de snelweg op het knooppunt met de Hokuriku Expressway eindigt. De Noetsu Expressway loopt nog iets verder noordelijk door.
Geschiedenis
De plannen voor de Tokai-Hokuriku Expressway ontstonden reeds in 1964, toen duidelijk werd dat een hoogwaardige link vanaf Nagoya door de bergen naar de noordkust noodzakelijk was. Op 5 maart 1986 opende het eerste deel tussen Kakamigahara en Gifu voor het verkeer. Op 28 maart 1992 opende het noordelijkste deel voor het verkeer, als enkelbaans snelweg. Gedurende de jaren 90 werd het deel door het gebergte gebouwd. Op 13 december 1998 opende het knooppunt met de Meishin Expressway. De weg werd oorspronkelijk voornamelijk enkelbaans aangelegd, wat vanaf 2003 naar 2x2 rijstroken werd verbreed, stapsgewijs vanwege de vele benodigde kunstwerken. Op 5 juli 2008 opende het deel bij Hida en Kiyomi, waarmee de Tokai-Hokuriku Expressway voltooid was. Het verdubbelen van de snelweg naar 2x2 rijstroken ging ook daarna nog stapsgewijs door. Tussen 2016 en 2022 is 10 kilometer van de snelweg bij Gokayama naar 2x2 rijstroken verbreed, het laatste deel met 2x2 rijstroken opende op 12 november 2022.
Openstellingsgeschiedenis
Van | Naar | Lengte | Datum |
---|---|---|---|
Gifu-Kakamigahara IC | Mino IC | 19 km | 05-03-1986 |
Fukumitsu IC | Oyabe-Tonami JCT | 11 km | 28-03-1992 |
Mino IC | Minami IC | 18 km | 25-03-1994 |
Minami IC | Gujo-Hachiman IC | 10 km | 18-04-1996 |
Ichinomiya-Kisogawa IC | Gifu-Kakamigahara IC | 5 km | 24-03-1997 |
Gujo-Hachiman IC | Shirotori IC | 17 km | 10-11-1997 |
Bisai IC | Ichinomiya-Kisogawa IC | 4 km | 20-02-1998 |
Ichinomiya JCT | Bisai IC | 4 km | 13-12-1998 |
Shirotori IC | Shokawa IC | 21 km | 27-11-1999 |
Gokayama IC | Fukumitsu IC | 17 km | 30-09-2000 |
Shokawa IC | Hida-Kiyomi IC | 19 km | 07-10-2000 |
Shirakawago IC | Gokayama IC | 15 km | 16-11-2002 |
Hida-Kiyomi IC | Shirakawago IC | 25 km | 05-07-2008 |
Maximumsnelheid
Vanwege het stedelijke en bergachtige karakter van de snelweg is de maximumsnelheid slechts 80 km/h op de 2x2-delen en 70 km/h op de enkelbaans delen.
Verkeersintensiteiten
In 2015 reden dagelijks 45.000 voertuigen bij Itonomoya bij de Meishin Expressway. Dit daalt naar 33.000 voertuigen bij Gifu en 25.000 voertuigen bij Seki. Noordelijker is de snelweg een stuk rustiger, met 6.000 tot 12.000 voertuigen per dag door het gebergte.
Referenties