Tolwegen in Italië

Uit Wegenwiki
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

Dit artikel gaat over tolwegen in Italië.

Netwerk

Praktisch alle autostrade in Italië zijn tolwegen, behalve in het zuiden van het land, evenals de sommige ringwegen (tangenziale). Daarnaast zijn er enkele Alpentunnels waarvoor tol betaald moet worden.

Lijst van tolwegen

Autostrade

# Van Naar Lengte Concessiehouder
Milano Napoli 804 km Autostrade per l'Italia
Napoli Salerno 55 km Autostrade Meridionali
Torino Milano 126 km Società Autostrada Torino-Alessandria-Piacenza
Milano Brescia 94 km Autostrade per l'Italia
Brescia Padova 146 km Autostrada Brescia Verona Vicenza Padova
Venezia Trieste 130 km Autostrade Alto Adriatico
Torino Aosta 156 km Autostrada Torino–Ivrea–Valle d'Aosta
Torino Savona 124 km Autostrada Torino - Savona
Milano Seravalle 84 km Milano Serravalle-Milano Tangenziali
Seravalle Genova 50 km Autostrade per l'Italia
Milano Varese 44 km Autostrade per l'Italia
Lainate Como 32 km Autostrade per l'Italia
Genova Savona 46 km Autostrade per l'Italia
Savona Ventimiglia 112 km Autostrada dei Fiori
Firenze Pisa 82 km Autostrade per l'Italia
Genova Sestri Levante 48 km Autostrade per l'Italia
Sestri Levante Livorno 155 km Società Autostrada Ligure Toscana
Livorno Rosignano Marittimo 35 km Società Autostrada Tirrenica
Bologna Padova 127 km Autostrade per l'Italia
Bologna Taranto 781 km Autostrade per l'Italia
Parma La Spezia 100 km Autocamionale della Cisa
La Spezia La Spezia 8 km Società Autostrada Ligure Toscana
Napoli Canosa di Puglia 172 km Autostrade per l'Italia
Messina Catania 77 km Consorzio per le Autostrade Siciliane
Siracusa Gela 42 km Consorzio per le Autostrade Siciliane
Messina Palermo 182 km Consorzio per le Autostrade Siciliane
Torino Piacenza 166 km Società Autostrada Torino-Alessandria-Piacenza
Piacenza Brescia 74 km Autostrade Centropadane
Brennero Modena 315 km Autostrada del Brennero
Palmanova Tarvisio 101 km Autostrade Alto Adriatico, Autostrade per l'Italia
Roma Teramo 166 km Strade ANAS
Torano Pescara 115 km Strade ANAS
Genova Gravellona Toce 245 km Autostrade per l'Italia
Mestre Pian di Vedoia 82 km Autostrade per l'Italia
Portogruaro Conegliano 49 km Autostrade Alto Adriatico
Caserta Salerno 55 km Autostrade per l'Italia
Vicenza Piovene Rocchette 57 km Autostrada Brescia Verona Vicenza Padova
Torino Frejus 73 km Società Italiana per il Traforo Autostradale del Frejus
Asti Cuneo 55 km Autostrada Asti-Cuneo
Villesse Gorizia 17 km Autostrade Alto Adriatico
Milano Brescia 62 km Brebemi
Gallarate Bergamo 81 km Pedemontana Lombarda
Milano Milano 29 km Milano Serravalle-Milano Tangenziali
Milano Milano 13 km Milano Serravalle-Milano Tangenziali
Torino Torino 58 km Autostrada Torino–Ivrea–Valle d'Aosta
Napoli Napoli 20 km Tangenziale di Napoli
Milano Milano 32 km Società Tangenziali Esterne di Milano
Como Como 9 km Pedemontana Lombarda
Varese Varese 4 km Pedemontana Lombarda

Overige tolwegen

# naam locatie Concessiehouder
Tunnel du Mont-Blanc Alpen Società Italiana per il Traforo del Monte Bianco
Tunnel du Grand Saint-Bernard Alpen Società Italiana Traforo del Gran San Bernardo
Tunnel du Fréjus Alpen Società Italiana per il Traforo Autostradale del Frejus

Congestieheffing

In het centrum van Milano geldt een congestieheffing. Deze kwam voort uit een oorspronkelijke uitstootheffing die 'ecopass' werd genoemd. Dit was een tolheffing in een verkeersluw gebied (Zone a Traffico Limitato - ZTL). Dit was van kracht tussen 2008 en 2011. Sinds 2012 heet dit 'Area C' (Pedaggi urbani di Milano) en is een algemene congestieheffing geworden en omvat de gelijke ZTL. In 2013 werd dit goedgekeurd als een permanente congestieheffing. Daarnaast geldt een volledig verbod op oudere dieselauto's.[1]

Geschiedenis

Italië was één van de eerste landen met moderne tolwegen, de autostrade van de jaren '20 en '30. Alhoewel dit geen echte autosnelwegen waren zoals men die nu kent in Italië, was het wel het eerste netwerk van hoogwaardige tolwegen in Europa. Van oudsher zijn de autosnelwegen in Italië als tolweg aangelegd, zodat er weinig tolvrije snelwegen zijn. Wel zijn er diverse tolvrije superstrade aangelegd, maar deze volgen vaak andere corridors dan de autostrade, waardoor er meestal geen goede tolvrije alternatieven zijn. Van oudsher is er in Italië ook geen cultuur om de tolwegen te vermijden via secundaire wegen zoals in Frankrijk. Dit komt omdat de secundaire wegen meestal alleen goed uitgebouwd zijn op plekken waar geen autostrade of superstrade zijn, en dus niet parallel aan tolwegen. Het vermijden van tol is tijdrovend. Daardoor zijn de Italiaanse tolwegen over het algemeen drukker dan die in Frankrijk of Spanje.

In 1950 werd de 'Società Autostrade Concessioni e Costruzioni s.p.a.' opgericht om het wegennet na de Tweede Wereldoorlog te reconstrueren. Sinds 1987 is dit een beursgenoteerd bedrijf. In 1990 werd de Telepass geïntroduceerd, één van de eerste grote elektronische tolsystemen ter wereld. In 2008 werden overeenkomsten gesloten om ongeveer 330 kilometer nieuwe tolweg aan te leggen om de economie te stimuleren. De eerste volledig elektronische tolweg was de A60 rond Varese, die op 25 januari 2015 opende. Een dag later opende het eerste deel van de A36 nabij Milano als volledig elektronische tolweg.

In 2022 hield de concessionair Strada dei Parchi op te bestaan, die de A24 en A25 in de Apennijnen ten oosten van Rome beheerde.[2] Het beheer is toen overgenomen door ANAS, alhoewel het wel tolwegen bleven.[3] De kosten van de seismische upgrades liepen dermate op dat de concessionair Strade dei Parchi dit niet meer kon opbrengen en de concessie in 2022 ingetrokken is.[4][5]

Per 1 juli 2023 hield de concessionair Autovie Venete op te bestaan. Deze concessie is overgenomen door Autostrade Alto Adriatico,[6] en omvat tolwegen in Noordoost-Italië, namelijk delen van de A4, A23, A28, A34 en A57.[7]

Wegbeheer

Veruit de grootste wegbeheerder van tolwegen (concessionair) in Italië is Autostrade per l'Italia.[8] In 2018 had Autostrade per l'Italia 3.020 kilometer snelweg in het beheer, met een concessie die tot 31 december 2038 loopt. Overige concessionairs zijn regionaal, en beheren een deel van, een gehele of enkele nabijgelegen autostrade.

Typen tolwegen

De meeste tolwegen hebben een gesloten tolsysteem met tickets, waarbij de toltarieven afhankelijk zijn van de gereden afstand. Rondom grote steden en incidenteel elders komt men ook open tolsystemen tegen, waarbij men per tolstation moet betalen, ongeacht de gereden afstand.

Ten noorden van Milano zijn tolwegen waar sprake is van electronic toll collection (ETC), op de A36 en A60, die beiden onderdeel zijn van de 'Pedemontana Lombarda'. Dit heet 'pedaggio multilane free flow'.[9]

Toltarieven

De toltarieven variëren per concessionair. Over het algemeen zijn de tolwegen in het beheer van Autostrade per l'Italia het goedkoopst, en die van de regionale beheerders het duurst, met name in de Alpen, maar ook rond Milano en in de regio Veneto.

Betalingsmogelijkheden

Zie ook Telepass en Multilane Free Flow.

Men kan doorgaans contant, met credit cards en met de transponder Telepass betalen.[10] Telepass wordt uitgegeven vanuit Autostrade per l'Italia, maar is ook op tolwegen te gebruiken die van andere concessionairs zijn.

Op de A36, A59 en A60 is een elektronisch tolsysteem dat Multilane Free Flow heet. Hiervoor moet men de tol binnen 15 dagen achteraf betalen via internet.[11]

Alternatieven

Anders dan in Frankrijk en Spanje is het in Italië nauwelijks mogelijk om redelijkerwijs tolwegen te vermijden door via het onderliggend wegennet te reizen. Dit is op veel plekken zeer tijdrovend. Er zijn wel enkele corridors waar geen tol geheven wordt, zo is de SS3bis (E45) een populaire tolvrije route om vanaf Noordoost-Italië naar het zuiden van Italië te reizen. Elders is reizen via parallelle secundaire wegen zeer tijdrovend vanwege het bergachtige karakter, of de hoge bevolkingsdichtheid (met name in de Povlakte). Anders dan in Frankrijk is er geen 'route nationale cultuur'.

Drukte

Vanwege de weinige alternatieven, de hoge bevolkingsdichtheid en de structuur van het Italiaanse snelwegennet zijn de tolwegen in Italië over het algemeen redelijk druk, ook buiten de vakantieperiodes. Op de belangrijke corridors is het aandeel vrachtverkeer zeer hoog. Er wordt amper tol vermeden door binnendoor te rijden, omdat dit teveel tijd kost. Italië heeft het drukste tolwegennet van Europa, met op diverse tolwegen rond 100.000 voertuigen per dag, ook buiten de grootstedelijke gebieden. Met name de A1 Milano - Firenze en A4 Torino - Venezia zijn drukke verbindingen. Enkele tolwegen zijn relatief laat aangelegd om drukke corridors te ontlasten, te denken valt aan de A21 Torino - Brescia, die een alternatief voor de A4 is, en de A26 Sempione - Genova, die een alternatief voor de A7 is.

Referenties

Tolwegen per land

AustraliëBelgiëCanadaChinaDenemarkenDuitslandFrankrijkHongarijeItaliëJapanKroatiëNederlandNieuw-ZeelandNoorwegenOostenrijkPolenPortugalRuslandServiëSpanjeVerenigd KoninkrijkVerenigde StatenWit-RuslandZwedenZwitserland