Trans-Manhattan Expressway
I-95 | |||
Begin | George Washington Bridge | ||
Einde | Bronx | ||
Lengte | 1 mi | ||
Lengte | 1,6 km | ||
|
De Trans-Manhattan Expressway is een onderdeel van de Interstate 95 in New York. Het is één van de kortste snelwegen met een aparte naam, en loopt voor slechts een kilometer over het eiland Manhattan.
Routebeschrijving
De snelweg begint aan het einde van de dubbeldeks George Washington Bridge. De 8 bovenste en 6 onderste rijstroken verdelen zich dan over de 4x3 rijstroken van de Trans Manhattan Expressway. Tussen het einde van de brug en de eerste appartementencomplexen zit nog een krap knooppunt met de Henry Hudson Parkway gepropt. De snelweg gaat direct ondergronds met een bus terminal er bovenop. Bovenop de snelweg staan vier torenhoge appartemententorens. De snelweg kent nergens vluchtstroken en door de beperkte afvoercapaciteit van de aansluitende wegen staat er bijna de hele dag file. Men kruist hier over korte afstand diverse belangrijke wegen, waaronder de US 9 (Broadway), St. Nicholas Avenue, Audubon Avenue en Amsterdam Avenue. Aan de oostzijde van Manhattan zit dan nog een knooppunt met de Harlem River Drive gepropt, voordat men de Harlem River zelf via een aanzienlijk hoogteverschil oversteekt. De Trans Manhattan Expressway gaat dan over in de Cross Bronx Expressway.
Geschiedenis
Direct na de Tweede Wereldoorlog begon Robert Moses met de aanleg van een bypass in de vorm van twee tunnels tussen de George Washington Bridge en de Harlem River Drive. Tussen 1938 en 1952 werden twee tunnelbuizen met elk 2 rijstroken gebouwd, zodat er 2x2 rijstroken beschikbaar waren. Verkeer vanaf The Bronx moest via de Washington Bridge over de Harlem River, die in 1888 gebouwd was. Binnen 5 jaar bleken de tunnels en de Washington Bridge ontoereikend. Een nieuwe oplossing moest gezocht worden om het toekomstige verkeer in goede banen te leiden.
De aanleg van de Trans-Manhattan Expressway begon samen met het tweede (onderste) dek van de George Washington Bridge die Manhattan met New Jersey verbindt. De ventilatiegebouwen van de twee tunnels stonden in de weg, en werden gesloopt, waardoor de tunnels niet meer bruikbaar waren. De nieuwe snelweg moest in een volledig blok tussen 178th en 179th Street gebouwd worden, bovenop de oude tunnels. Tevens moest er een nieuwe brug over de Harlem River komen, aansluitend op de in aanbouw zijnde Cross-Bronx Expressway. In 1955 werd gepland om de snelweg enkel verdiept aan te leggen, en de 12-strooks snelweg opende in 1962. In datzelfde jaar opende het nieuwe dek van de George Washington Bridge. De snelweg was één van de eerste in de Verenigde Staten waarbij luchtrechten verkocht werden, er mochten dus gebouwen boven op de snelweg gebouwd worden. Na de oplevering werd er een busterminal bovenop de snelweg gebouwd bij de George Washington Bridge. Daarna werden vier hoge appartemententorens van 32 verdiepingen op de snelweg gebouwd. De oude tunnels bestaan nog steeds, maar zijn niet meer in gebruik.
Verkeersintensiteiten
280.000 voertuigen maken dagelijks gebruik van de George Washington Bridge. Daarvan zijn er nog 111.000 over bij de Harlem River Drive en 150.000 voertuigen steken dagelijks de Harlem River over. De snelweg is extreem druk en kent bijzonder veel congestie, voornamelijk door de verouderde aansluitingen en vooral de veel te krappe knooppunten met de Henry Hudson Parkway, Harlem River Drive en de Interstate 87. Files staan er doorgaans de hele dag, alhoewel het buiten de spitsuren meestal niet veel meer dan 10 minuten kost om de Trans Manhattan Expressway en de George Washington Bridge te berijden.
Exit | Locatie | 2011 |
---|---|---|
- | George Washington Bridge | 280.700 |
1A | Henry Hudson Parkway | 111.400 |
1B | Harlem River Drive | 146.700 |
Referenties