Trinidad en Tobago

Uit Wegenwiki
(Doorverwezen vanaf Trinidad and Tobago)
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Trinidad and Tobago
Hoofdstad Port of Spain
Oppervlakte 5.131 km²
Inwonertal 1.406.000
Lengte wegennet 9.592 km
Lengte snelwegennet 79 km[1]
Eerste snelweg 1956
Benaming snelweg highway
Verkeer rijdt links
Nummerplaatcode TT

Trinidad en Tobago is een eilandnatie in het zuidoostelijk Caribisch gebied. Het land telt 1,4 miljoen inwoners en is ter grootte van 2 of 3 Nederlandse provincies. De hoofdstad is Port of Spain.

Inleiding

Geografie

Het land bestaat uit het hoofdeiland Trinidad en het kleinere eiland Tobago, gelegen voor de kust van Venezuela. De kortste afstand tot Venezuela is slechts 15 kilometer. Het land ligt enigszins excentrisch van de rest van het Caribisch gebied. Naar het noorden ligt Grenada, naar het noordoosten ligt Barbados. De hoofdstad Port of Spain ligt op het eiland Tobago, evenals de meeste andere grotere plaatsen, zoals Arouca, Arima, San Fernando en Sangre Grande. De belangrijkste plaats op het eiland Tobago is Scarborough. Het land is niet zo bergachtig als veel andere Caribische landen, alhoewel er lage bergketens zijn in het noorden van Trinidad en op het eiland Tobago.

De eilanden hebben een tropisch klimaat met een nat en droog seizoen. De gemiddelde maximumtemperatuur varieert van 29°C in de winter tot 33°C in de zomer. Er valt 1.400 mm regen per jaar, waarbij het natte seizoen van juni tot november loopt. De meeste neerslag valt in augustus en november. Trinidad en Tobago ligt buiten het pad van de meeste orkanen.

Demografie

Trinidad en Tobago groeide van circa 650.000 inwoners in 1950 tot 1 miljoen rond 1975 en 1,3 miljoen in 2010. De bevolkingsgroei is sinds de jaren '90 afgezwakt vanwege een dalend geboortecijfer.

Het noorden van het eiland Trinidad is substantieel verstedelijkt, hier woont een groot deel van de bevolking. Er is een rij van aan elkaar gegroeide steden aan de voet van het gebergte, vanaf de hoofdstad Port of Spain landinwaarts naar Arima. Iets zuidelijker in het laagland ligt de stad Chaguanas, dat de enige stad met meer dan 100.000 inwoners is en ook de grootste stad van het land is. De hoofdstad Port of Spain is de derde stad van het land.

De bevolking van Trinidad & Tobago is divers, ongeveer een derde is van Indiase afkomst, een derde van Afrikaanse afkomst, 15% gemixt en de rest van kleinere groepen. In het land wordt het Engels gesproken als officiële landstaal, maar de dagelijkse spreektaal is een op het Engels gebaseerd creool.

Economie

Trinidad & Tobago wordt gezien als één van de meest welvarende landen van het Caribisch gebied en geldt sinds 2011 niet meer als ontwikkelingsland. Het land is de grootste gas- en olieproducent van het Caribisch gebied. Dit omvat 40% van het BBP en 80% van de export, maar slechts 5% van de werkgelegenheid.

Het land heeft een relatief beperkte toeristensector, Trinidad en Tobago is minder afhankelijk van het toerisme dan de rest van het Caribisch gebied. De landbouw speelt een rol, maar minder dan in andere Caribische landen.

Geschiedenis

De eilanden werden oorspronkelijk bewoond door mensen die vanaf Zuid-Amerika migreerden. Het wordt beschouwd als het eerst bewoonde deel van het Caribisch gebied. Columbus was de eerste Europeaan die de eilanden aandeed in 1498. Europeanen probeerden de eilanden de koloniseren, de Nederlanders waren vanaf 1654 hier als eerste succesvol in. Er ontwikkelde zich een plantage-economie waar veel slaven uit Afrika in werkten, die talrijker waren dan de inheemse bevolking of de Europese kolonisten. De eilanden waren langdurig gecontesteerd tussen Nederland, Frankrijk en het Verenigd Koninkrijk. De Britten bestuurden de eilanden van 1762 tot 1781, vervolgens de Fransen en vanaf 1793 weer de Britten.

Nadat de slavernij ten einde kwamen hebben de Britten veel Indiërs onder contract naar Trinidad en Tobago gebracht om op de plantages te werken. Dit verklaart de grote Indiase gemeenschap op Trinidad. Indertijd waren er relatief weinig Indiërs op Tobago. Tijdens de Tweede Wereldoorlog waren er Amerikaanse militaire bases op Trinidad. Zij ontwikkelden de infrastructuur van Trinidad tot ze in 1961 vertrokken. Het volgende jaar werden de eilanden onafhankelijk van het Verenigd Koninkrijk.

Wegennet

Het eiland Trinidad.

In Trinidad en Tobago is 9.592 kilometer weg.[2]

Het wegennet in Trinidad is goed ontwikkeld, en beter dan de meeste landen in de regio. Het verkeer rijdt links. Er is één langere autosnelweg in Trinidad, de snelweg van Port of Spain naar San Fernando (Uriah Butler Highway & Sir Solomon Hochoy Highway). Tevens is er een 2x2 bypass van Port of Spain, die een kilometer of 25 lang is, maar enkele gelijkvloerse kruisingen telt bij het centrum. De agglomeratie Port of Spain is verweven met die van Arouca en Arima, en is sterk oost-west georiënteerd, dus de meeste hoofdwegen lopen eveneens oost-west. Er loopt vanuit Port of Spain ook een 2x2 weg naar het noorden. Omdat het noorden bergachtig is, lopen hier minder wegen. De wegen in het vlakke binnenland van Trinidad kennen sterke vormen van lintbebouwing. Alhoewel Trinidad op amper 15 kilometer van Venezuela ligt, zijn er geen vaste verbindingen. Dit komt mede doordat dat deel van Venezuela dunbevolkt is.

Het wegennet op het eiland Tobago is minder ontwikkeld, maar de bevolkingsdichtheid is er ook lager. Langs Scarborough loopt een goede rondweg, en alle dorpen op het eiland worden met Scarborough verbonden. Er is een dagelijkse veerdienst tussen Port of Spain en Scarborough, die 2,5 á 3 uur enkele reis duurt.

Wegbeheer

Het wegbeheer is een taak van de Highways Division van het Ministry of Works & Transport (MOWT). De Highways Division beheert 2.050 kilometer weg, wat 21% van alle wegen op de eilanden is.

Autosnelwegen

Op Trinidad en Tobago zijn enkele wegen die als autosnelweg beschouwd kunnen worden. Deze hebben de functionele klasse 'highway' in het wegsysteem van de Highways Division. Ze staan vooral bekend onder hun naam.

Expressways in Trinidad & Tobago

Audrey Jeffers HighwayBeetham HighwayChurchill-Roosevelt HighwaySir Solomon Hochoy HighwayUriah Butler Highway


Wegnummering

De Highways Division hanteert een wegnummering van één, twee of driecijferige wegen.[3] Onduidelijk is of deze bewegwijzerd zijn. Op veel kaarten komen geen wegnummers voor. Het wegennet is opgedeeld in de wegklassen 'highway', 'main', 'secondary' en 'tertiary'. Main roads kunnen één, twee- of driecijferige nummers hebben.

Bewegwijzering

Trinidad en Tobago heeft blauwe wegwijzers met witte letters. Er wordt geen specifiek internationaal lettertype voor bewegwijzering gebruikt, wegwijzers gebruiken vaak Arial. Alhoewel Trinidad & Tobago een Britse kolonie was, heeft het geen duidelijk op het Verenigd Koninkrijk geïnspireerde bewegwijzering, maar heeft het een eigen stijl ontwikkeld.

Maximumsnelheid

wegtype Vmax

De maximumsnelheid in Trinidad en Tobago is vastgesteld in de Highway Code. De maximumsnelheid ligt op 50 km/h in de bebouwde kom en 80 km/h buiten de bebouwde kom.[4] Op een aantal expressways geldt 100 km/h.[5]

Referenties

Wegen van Noord-Amerika

Antigua en BarbudaBahamasBarbadosBelizeCanadaCosta RicaCubaDominicaDominicaanse RepubliekEl SalvadorGrenadaGuatemalaHaïtiHondurasJamaicaMexicoNicaraguaPanamaSaint Kitts en NevisSaint LuciaSaint Vincent en de GrenadinesTrinidad en TobagoVerenigde Staten

Wegen in het Caribisch gebied

Antigua en BarbudaBahamasBarbadosCubaDominicaDominicaanse RepubliekGrenadaHaïtiJamaicaSaint Kitts en NevisSaint LuciaSaint Vincent en de GrenadinesTrinidad en Tobago

AnguillaArubaBermudaBonaireCuraçaoGuadeloupeKaaimaneilandenMartiniqueMontserratPuerto RicoSabaSaint-BarthélemySint EustatiusSaint-MartinSint MaartenTurks and Caicos IslandsBritish Virgin IslandsUnited States Virgin Islands