Tunnel du Grand Saint-Bernard

Uit Wegenwiki
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Tunnel du Grand Saint-Bernard

Traforo del Gran San Bernardo

link={{{nummer2}}}
Kruist Grand-Saint-Bernard
Lengte 5.798 meter
Openstelling 19-03-1964
Intensiteit 1.950 mvt/etmaal
Locatie kaart

De Tunnel du Grand Saint-Bernard of Traforo del Gran San Bernardo (Duits: Tunnel des Grossen Sankt Bernhard, Nederlands: Tunnel van de grote Sint Bernhard) is een verkeerstunnel op de grens van Zwitserland en Italië. De toltunnel is bijna 5,8 kilometer lang.

Kenmerken

De Tunnel du Grand Saint-Bernard ligt op de grens van Zwitserland en Italië op de weg van Martigny naar Aosta. De enkelbuizige tunnel is 5.798 meter lang. De tunnel is aan Italiaanse zijde genummerd als de traforo T2. Aan Zwitserse zijde heeft de tunnel geen bewegwijzerd wegnummer, maar vormt een zijtak van de Hauptstrasse 21, de boven de tunnel gelegen Col du Grand Saint-Bernard. Het portaal aan de Zwitserse kant bevindt zich op 1.927 meter hoogte en aan Italiaanse zijde op 1.887 meter hoogte. De tunnel is 5,8 kilometer lang, waarvan 2,9 kilometer in Zwitserland ligt en 2,9 kilometer in Italië.

Noemenswaardig is dat aansluitend aan de tunnel de Hauptstrasse 21 vanaf Bourg Saint-Pierre overkapt is. In totaal is 17,5 kilometer van de route continu overkapt, overdekt of ondertunneld tussen Bourg-Saint-Pierre in Zwitserland en Mottes in Italië. Delen van de overkapte route hebben enig beperkt uitzicht naar buiten.

De Tunnel du Grand Saint-Bernard is een tolweg. De tolstations bevinden zich aan weerszijden van de tunnelportalen, in beide richtingen geldt een apart tarief vanwege de twee valuta en de verschillen in belastingwetgeving.

De Hauptstrasse 21 en SS27 verlopen over de Col du Grand Saint-Bernard met een pashoogte van 2.469 meter. De pasweg ligt circa 500 meter hoger dan de tunnel. De tunnel en bergpas zijn de enige verbindingen tussen Zwitserland en Italië in deze regio. 85 kilometer oostelijker ligt de Simplonpass bij de grens tussen beide landen.

Geschiedenis

De Col du Grand Saint-Bernard werd al sinds de Romeinse tijd gebruikt tussen de valleien van Aosta en de Rhône. Ook Napoleon gebruikte de route in 1800 met zijn leger op weg naar Genova. Ondanks het relatief geringe belang van de route werd de Col du Grand Saint-Bernard de eerste grote Alpenpas die ondertunneld werd. Dit was mede ingegeven doordat geen zeer lange tunnel noodzakelijk was vanwege de hoge ligging van de valleien.

De huidige tunnel was niet de eerste poging tot de bouw van een tunnel in dit gebied, al in 1856 werd begonnen met de bouw van een tunnel onder de Mont Menouve, enkele kilometers oostelijker. Dit was de eerste poging om een lange tunnel in de Alpen te bouwen. De werkzaamheden werden na 9 maanden gestaakt vanwege de moeilijke bouw en hoge kosten met de primitieve technologie van midden 19e eeuw. Minder dan 100 meter van de tunnel is daadwerkelijk uitgegraven, resten van de tunnel zijn nog steeds te vinden bij beide tunnelportalen.

De bouw van de Tunnel du Grand Saint-Bernard begon in het voorjaar van 1958 aan de Italiaanse zijde, snel gevolgd door de bouw vanaf de Zwitserse zijde. De tunnel is na 6 jaar bouwtijd op 19 maart 1964 geïnaugureerd. Het was de eerste echte Alpentunnel. Het was bij openstelling de langste verkeerstunnel ter wereld, maar slechts een jaar later opende de veel langere Tunnel du Mont-Blanc tussen Italië en Frankrijk. Hierdoor kwam de Tunnel du Grand Saint-Bernard snel in de schaduw daarvan van de langere tunnel. Dit was ook te zien in de verkeersintensiteiten, direct nadat de Tunnel du Mont-Blanc opende daalde het gebruik van de Tunnel du Grand Saint-Bernard, pas in 1969 werden weer hogere intensiteiten dan in het openingsjaar 1964 geregistreerd.

Eind 2017 was de tunnel 3 maanden afgesloten na een aardverschuiving aan de Italiaanse zijde. De tunnel heropende op 24 december 2017.[1]

Tussen 2009 en 2022 is een tweede buis geboord, die dient als vluchtweg. De bouw en ingebruikname van de vluchtbuis duurde jaren langer dan gepland, aanvankelijk was de bouwtijd op 5 jaar geraamd maar uiteindelijk kwam de buis pas in 2020 gereed. De ingebruikname volgde nog twee jaar later op 9 juli 2022.[2][3]

Tol

De Tunnel du Grand Saint-Bernard is een tolweg, de enige conventionele tolweg in Zwitserland in het hoofdwegennet. Men moet tol betalen ongeacht of men een Autobahnvignet heeft. De tol aan de Italiaanse zijde bedroeg in 2022 € 27,80 voor personenauto's tot € 167,70 voor vrachtwagens.[4] Alhoewel de tol lager is dan de Tunnel du Mont-Blanc en de Tunnel du Fréjus is de tolheffing voor velen een reden om in de zomermaanden via de Col du Grand-Saint-Bernard te rijden.

Verkeersintensiteiten

De Tunnel du Grand Saint-Bernard heeft nooit een groot verkeersaanbod gekend. De tunnel vormt een regionale verbinding tussen twee kleine steden (Martigny en Aosta) met slechts een beperkte hoeveelheid doorgaand verkeer. Vanwege de hoge tol en excentrische ligging ten opzichte van de belangrijke Alpenroutes is het verkeersaanbod in de tunnel gering. In de jaren '60, de eerste jaren na openstelling, reden gemiddeld 800 voertuigen per dag door de tunnel. Dit liep op tot circa 1.600 voertuigen per dag in de jaren '80 en '90 en piekte op 2.200 voertuigen per dag in 2000-2001 vanwege de tunnelbrand in de Tunnel du Mont-Blanc. In 2016 reden dagelijks circa 1.950 voertuigen door de tunnel.[5]

In tegenstelling tot de Gotthardtunnel komen wachttijden bij de Tunnel du Grand Saint-Bernard vrijwel nooit voor. Dit is één van de weinige nagenoeg gegarandeerde filevrije routes door de Alpen. De tunnel verwerkt geen hoeveelheden vrachtverkeer van betekenis, in 2017 ging het om gemiddeld slechts 100 vrachtwagens per dag.

Externe links

Referenties