Jingxin Expressway
G7 | |||
Begin | Beijing | ||
Einde | Ürümqi | ||
Lengte | 2.738 km | ||
|
De Jingxin Expressway (Chinees: 京新高速公路), voluit de Beijing - Xinjiang Expressway (Chinees: 北京-新疆高速公路), ook wel de Beijing - Ürümqi Expressway (Chinees: 北京-乌鲁木齐高速公路) is een expressway in China. De autosnelweg vormt een oost-westroute vanaf Beijing tot Ürümqi. De route verloopt door de provincies en regio's Beijing, Hebei, Inner Mongolia, Gansu en Xinjiang. De lengte bedraagt 2.738 kilometer en de snelweg heeft het nummer G7.
Naam
De naam Jingxin Expressway slaat op de regio's die de G7 verbindt, namelijk Beijing en Xinjiang.
Een alternatieve naam is de Beijing - Ürümqi Expressway, afgekort de Jingwu Expressway (Beijing - Wūlǔmùqí Expressway). De naam Jingwu Expressway wordt echter ook gebruikt voor de G0424 Beijing - Wuhan Expressway. De 'Wu' in Wuhan heeft echter een ander karakter dan de Wu in Ürümqi in het Chinees.
Routebeschrijving
Beijing & Hebei
De Jingxin Expressway begint aan de noordkant van Beijing op de 5th Ring Road (S50) en voert dan noordwaarts, parallel aan de Jingzang Expressway (G6). De Jingxin Expressway telt telt in de noordelijke buitenwijken van Beijing 2x3 rijstrok en en kruist dan bij Changping kort achter elkaar de 6th Ring Road en Jingzang Expressway. De snelweg eindigt kort daarna op de G110.
De snelweg begint 30 kilometer verderop weer bij Yanqing en buigt naar het westen af. De snelweg voert hier langs de voet van een gebergte en parallel aan de Jingzang Expressway, die men bij Huailai voor de tweede maal kruist, inmiddels in de provincie Hebei aangekomen. De snelweg passeert langs de stad Xuanhua en eindigt daarna ten zuiden van Zhangjiakou op de Zhangshi Expressway (S10).
Shanxi & Inner Mongolia
De snelweg begint weer op de grens tussen Shanxi en Inner Mongolia. Het geplande deel door het uiterste noorden van Shanxi is minder dan 10 kilometer lang. In Inner Mongolia is de Jingxin Expressway ruim aangelegd met 2x3 rijstroken en vermijdt de meeste grote steden. De snelweg loopt ten zuiden van Ulanqab langs en loopt parallel aan de Jingzang Expressway (G6), soms direct ernaast. Ten westen van Ulanqab kruist men de Jingzang Expressway voor de derde maal, waarna de Jingxin Expressway ten noorden van deze snelweg loopt, door de uitlopers van een laag gebergte. Aan de oostkant van de grote stad Hohhot eindigt de Jingxin Expressway dan weer op de Jingzang Expressway, waarbij de Ring Expressway (G0601) van Hohhot in het verlengde ligt.
Het circa 400 kilometer lange traject tussen Hohhot en Bayan Nur valt samen met de Jingzang Expressway (G6). Aan de noordoostkant van Bayan Nur splitst de G7 van de G6 af en voert dan met een boog noordelijk van Bayan Nur langs. In eerste instantie is het gebied gecultiveerd en redelijk bevolkt, maar men bereikt al vrij snel de Gobiwoestijn, waarna een extreem lang traject door zeer afgelegen gebied voert.
Vanaf Bayan Nur buigt de Jingxin Expressway eerst wat naar het zuidwesten af, om daarna naar het noordwesten af te buigen, dichter naar de grens met Mongolië. De snelweg volgt in deze regio de provinciale weg S312 en voert ten noorden van het gebied met zandduinen langs, parallel aan de Mongolische grens en langs Ejin, de enige grotere plaats op de route in het westen van Inner Mongolia. Verkeer moet honderden kilometers door desolaat gebied rijden, er zijn nauwelijks dorpen in deze regio. Het gebied bestaat deels uit zandwoestijn, rotswoestijn en rotsachtige bergen. De snelweg stijgt geleidelijk naar zo'n 1.500 meter boven zeeniveau.
Gansu & Xinjiang
De Jingxin Expressway voert door het uiterste noorden van de provincie Gansu. Dit gebied bestaat uit kale rotswoestijn. De snelweg verloopt betrekkelijk vlak, men kruist geen grote bergketens of diepe valleien. De snelweg verloopt op veelal 1.500 tot 1.700 meter boven zeeniveau. Op de route in Gansu liggen nauwelijks plaatsen of kruisende wegen. De snelweg passeert 60 kilometer ten zuiden van de grens met Mongolië langs.
In Xinjiang voert de snelweg door vergelijkbaar landschap, met woestijngebied vol rotsen waar weinig groeit. Naar het noorden ligt een hoger bergketen met kale, rotsige bergen. De snelweg daalt hier wat naar zo'n 1.000 meter hoogte. Uiteindelijk eindigt de Jingxin Expressway nabij de stad Kumul op de Lianhuo Expressway (G30), die de rest van de oost-westverbinding naar Ürümqi vormt.
Geschiedenis
Voor de bouw van de Jingxin Expressway was het al mogelijk om per autosnelweg tussen Beijing en Ürümqi te reizen via de Lianhuo Expressway (G30). Vanaf Beijing kon men via verschillende routes de G30 bereiken, onder andere via Inner Mongolia via de G6, of door Shanxi via de G20. Er waren verschillende routes door Shanxi mogelijk die uiteindelijk allemaal reizen van de regio Beijing naar de G30 mogelijk maakten.
De G7 is door de Gobi Desert aangelegd, de snelweg legt ruim 1.600 kilometer af door vrijwel onontgonnen woestijngebied, vrij dicht langs de grens met Mongolië. Met name in het westen van Inner Mongolia was de Jingxin Expressway op veel plekken de eerste verharde weg.
Beijing
De bouw van de snelweg begon in eerste instantie buiten Beijing, een 21 kilometer lang traject vanaf Yanqing tot de grens met de provincie Hebei, dat circa 2009 opende, en een 16 kilometer lang traject tussen de 6th Ring Road en Changping, dat in 2008 is opengesteld en in 2009 met een tunnel werd verlengd tot de G110 ten noorden van Changping. Het meer stedelijke traject tussen de 5th en 6th Ring Road is op 24 mei 2014 opengesteld.
In eind 2015 begon de bouw van een 42 kilometer lang traject van Beijing naar Yanqing, dit ligt ten westen van de G6 en is grotendeels ondertunneld. De snelweg is op 1 januari 2019 geopend en heet ook wel de Xingyan Expressway (兴延高速公路), met het nummer S3801.
van | naar | lengte | datum |
---|---|---|---|
Beijing (6th Ring Road) | Changping | 10 km | 00-00-2008 |
Changping | G110 | 6 km | 00-00-2009 |
Yanqing | grens Hebei | 21 km | 00-00-2009 |
Beijing (5th Ring Road) | Beijing (6th Ring Road) | 20 km | 24-05-2014 |
Beijing | Yanqing | 42 km | 01-01-2019 |
Hebei
Het traject in de provincie Hebei is in meerdere fases aangelegd. In eerste instantie is circa 2009 een 20 kilometer lang traject tussen de grens met Beijing en de G6 bij Huailai opengesteld. Mogelijk is dit tegelijkertijd met het aansluitende deel in Beijing geopend. Vervolgens is de snelweg parallel aan de G6 verlengd tot de S10 ten zuiden van de stad Zhangjiakou, dat mogelijk eind 2010 of in 2011 opende. Het traject in Hebei is direct met 2x3 rijstroken aangelegd. Op 23 april 2019 opende het resterende deel tussen Zhangjiakou en de grens met Shanxi.[1]
van | naar | lengte | datum |
---|---|---|---|
grens Beijing | Huailai | 20 km | 00-00-2009 |
Huailai | Zhangjiakou (S10) | 72 km | circa 2010/2011 |
Zhangjiakou | grens Shanxi | 63 km | 23-04-2019 |
Shanxi
Het traject door Shanxi is slechts 9 kilometer lang, maar omvat wel een knooppunt met de Tianli Expressway (S45), en is op 15 juli 2017 opengesteld voor het verkeer. De officiële oplevering werd ook op 22 december 2017 gemeld.[2] De snelweg kon echter nog niet definitief worden opengesteld omdat de aansluitende delen van de buurprovincies nog niet gereed waren. Op 23 april 2019 werd de snelweg officieel geopend voor het verkeer, tegelijk met het aansluitende deel in Hebei.[3]
Inner Mongolia
De bouw van het traject in het oosten van Inner Mongolia tot aan Hohhot startte op 27 april 2011 met de intentie om 3 jaar later gereed te zijn. De snelweg was inderdaad in 2014 al grotendeels gereed, maar de verkeersopenstelling werd vertraagd door problemen aan een tunnel, waardoor gekozen is te wachten met de openstelling van het gehele traject tot de tunnel gereed zou komen. Dit traject van 212 kilometer is uiteindelijk op 16 november 2016 opengesteld.[4]
Tussen Hohhot en Bayannur is de G7 niet aangelegd. Deze corridor wordt gevormd door de Jingzang Expressway (G6), hier is vooralsnog geen traject van de G7 parallel aan aangelegd.
In het westen van Inner Mongolia is een 814 kilometer lang traject door de Gobi Desert aangelegd. Het verloopt vanaf Linhe (Bayan Nur) tot de grens met de provincie Gansu. Dit wordt beschouwd als 's werelds langste snelweg door een woestijn. Dit stuk snelweg werd op 20 september 2016 opgeleverd met het asfalteren van de laatste twee kilometer,[5] en is uiteindelijk op 15 juli 2017 opengesteld, tegelijkertijd met het deel in Gansu en Xinjiang tot aan Kumul, waarmee in één keer 1.242 kilometer tussen Bayannur en Kumul werd geopend.[6] De bouw van dit traject was lastig, een zeer afgelegen gebied met nauwelijks verharde wegen, geen elektriciteit, geen watervoorzieningen, geen mobiele telefoonontvangst en moeilijke arbeidsomstandigheden vanwege de hete zomers en zeer koude winters. De bouw van dit traject kostte 30 miljard yuan (circa € 4,1 miljard).
van | naar | lengte | datum |
---|---|---|---|
grens Shanxi | Hohhot | 212 km | 16-11-2016 |
Bayannur | grens Gansu | 930 km | 15-07-2017 |
Gansu
Tussen juni 2014 en december 2016 is het 134 kilometer lange deel door het uiterste noorden van Gansu aangelegd. De officiële oplevering vond op 29 december 2016 plaats,[7] maar de openstelling volgde pas op 15 juli 2017, toen de aansluitende delen in Inner Mongolia en Xinjiang ook werden opengesteld. De bouw van dit deel kostte 6,21 miljard yuan.
Xinjiang
Het meest westelijke deel is oorspronkelijk aangelegd als de Tuwuda Expressway. Deze autosnelweg is al wat ouder voor Chinese begrippen en opende waarschijnlijk rond 2000 voor het verkeer van Ürümqi tot de splitsing G216/G335 ten oosten van Fukang. Op 17 december 2012 opende een oostwaartse verlenging tot Qitai. Dit opende mogelijk gelijktijdig tot verder ten oosten van Muleilinchang, een in totaal 185 kilometer lang traject.
Op 15 juli 2017 opende het 178 kilometer lange traject vanaf de grens met Gansu tot de Lianhuo Expressway (G30) bij Kumul (Hami). Op 1 maart 2019 opende een 89 kilometer lang nieuw tracé rond Turpan, dat ook als onderdeel van de G30 betiteld werd[8] en sinds 2021 geen onderdeel meer is van de Jingxin Expressway. Ook is de G7/G30 tussen Turpan en Dabancheng naar 2x4 rijstroken verbreed, met één nieuwe rijbaan van 4 rijstroken door een berggebied die een ander alignement heeft dan de oude 2x2 snelweg.
Op 21 april 2017 begonnen werkzaamheden aan een 515 kilometer lang traject in Xinjiang, tussen Wutongduquan en Mulei (Mori).[9] Dit traject is op 30 juni 2021 opengesteld.[10][11][12] Dit deel van de G7 verloopt ten noorden van het gebergte, terwijl de parallel verlopende Lianhuo Expressway (G30) zuidelijk van het gebergte verloopt. Nagenoeg alle plaatsen in de regio zijn echter aan de G30 gelegen. De G7 verloopt hier dichter langs de grens met Mongolië.
van | naar | lengte | datum |
---|---|---|---|
Fukang | Ürümqi | 100 km | 00-00-2000 |
Qitai | Fukang | 73 km | 17-12-2012 |
Mulei | Qitai | 112 km | 00-00-2012 |
grens Gansu | Kumul (Hami) | 178 km | 15-07-2017 |
omlegging Turpan (thans G30) | 89 km | 01-03-2019 | |
Wutongduquan | Mulei | 515 km | 30-06-2021 |
Toekomst
Inmiddels is de Jingxin Expressway min of meer voltooid. Tussen Beijing en Bayannur valt de route grotendeels samen met de Jingzang Expressway (G6). Mogelijk wordt op dit traject in de toekomst nog een tweede route aangelegd. In deze streek bestaan echter al meerdere oost-west gelegen autosnelwegen.
Zie ook
- Wuruo Expressway (G0711)
Referenties
- ↑ 张家口两段高速公路建成通车 打通新通道 | xinhuanet.com
- ↑ 京乌高速公路山西段交工 | sohu.com
- ↑ G7京乌高速山西段23日10时起开通运营 | sohu.com
- ↑ G7京新高速公路韩家营至呼和浩特段正式开通 | wulanchabu.gov.cn
- ↑ 京新高速临河至白疙瘩段黑色路面全线贯通 | people.com.cn
- ↑ China completes Beijing-Xinjiang desert freeway sections | xinhuanet.com
- ↑ 甘肃:白明高速公路建成 总投资62.1亿元 | lgmi.com
- ↑ G30吐鲁番至小草湖段高速公路通车 | sina.com.cn
- ↑ Construction begins on section of Beijing-Urumqi Expressway | xinhuanet.com
- ↑ 途经山西!这条高速,全线建成通车 | sina.com.cn
- ↑ 我区重点交通项目抢抓工期不停歇 | xjbs.com.cn
- ↑ 世界最长沙漠戈壁高速公路“最后一公里”取得重要进展 | xinhuanet.com
National Expressways in China |
---|
G1 • G2 • G3 • G4 • G5 • G6 • G7 • G10 • G11 • G12 • G15 • G16 • G18 • G20 • G22 • G25 • G30 • G35 • G36 • G40 • G42 • G45 • G50 • G55 • G56 • G59 • G60 • G65 • G69 • G70 • G72 • G75 • G76 • G78 • G80 • G85 • G91 • G92 • G93 • G94 • G95 • G98 • G99 |
Expressways in Beijing |
---|
National expressways: Jingha Expressway (G1) • Jinghu Expressway (G2) • Jingtai Expressway (G3) • Jingshi Expressway (G4) • Jingwu Expressway (G0424) • Badaling Expressway (G6) • Daguang Expressway (G45) Municipal expressways Jingcheng Expressway (S11) • Airport Expressway (S12) • Airport North Expressway (S28) • Airport South Expressway (S32) • 2nd Airport Expressway (S51) • Jingjin Expressway (S30) • Jingping Expressway (S32) • Jingtong Expressway (G103) • Daxing Airport North Line Expressway (S3300) • Beijing Daxing International Airport Expressway (S3501) • Jingwei Expressway (S3701) • Jingli Expressway (S3801) Ring Roads: 2nd Ring Road • 3rd Ring Road • 4th Ring Road • 5th Ring Road (S50) • 6th Ring Road (G4501) • Capital Area Expressway (G95) |
Expressways in Xinjiang |
---|
National expressways: Xihe Expressway (G0612) • Jingxin Expressway (G7) • Wuruo Expressway (G0711) • Lianhuo Expressway (G30) • Ring Expressway (Ürümqi) (G3001) • Tuhe Expressway (G3012) • Kayi Expressway (G3013) • Kui'a Expressway (G3014) • Kuita Expressway (G3015) • Qingyi Expressway (G3016) • Jing'a Expressway (G3018) • Bo'a Expressway (G3019) • Kuiku Expressway (G3033) • Yixin Expressway (G3035) • A'a Expressway (G3036) Regional expressways: Fuda Expressway (S11) • Sansha Expressway (S13) • Maka Expressway (S16) • Taji Expressway (S18) • Wuke Expressway (S20) • Awu Expressway (S21) • Wusha Expressway (S51) • Airport Expressway (Ürümqi) • Hetan Expressway • Wukui Expressway |