US 20 in Idaho
| |||
|---|---|---|---|
| |||
| US 20 | |||
| Begin | Nyssa | ||
| Einde | Targhee Pass | ||
| Lengte | 409 mi | ||
| Lengte | 658 km | ||
| |||
De US 20 is een US Highway in de Amerikaanse staat Idaho. De weg vormt een oost-westroute door het zuiden van de staat, vanaf de grens met Oregon bij Nyssa via de agglomeratie Boise naar Idaho Falls en dan tot de Targhee Pass op de grens met Montana. De route is dubbelgenummerd met diverse wegen, vooral de Interstate 84 en US 26. De weg is 658 kilometer lang.
Routebeschrijving
De US 20 steekt bij Nyssa de Snake River over, die de grens tussen Oregon en Idaho vormt. De US 20 in Oregon komt vanuit Bend, een enorme afstand door desolaat gebied. Direct vanaf de grens met Oregon begint een dubbelnummering met de US 26. Het land in Idaho is meer gecultiveerd, met landbouwgebieden en kleine dorpjes. Kort na de state line volgt al een dubbelnummering met de US 95, dat tot voorbij het stadje Parma duurt. De weg voert hier zuidwaarts, later zuidoostwaarts. Men bereikt dan het vrij grote stedelijke gebied rond de hoofdstad Boise. De US 20 verloopt via Caldwell en kruist er de Interstate 84. US 20 vormt dan een oost-westroute tussen Caldwell en Boise.
In Boise is de US 20 een belangrijke urban arterial met verkeerslichten en voert door het centrum van de hoofdstad van Idaho. De Interstate 184 sluit hier ook aan. Door het centrum van Boise bestaat US 20 uit twee éénrichtingswegen, met 5 rijstroken per richting. De weg buigt dan naar het zuiden af en sluit hier op I-84 aan, samen met US 26.
Zo'n 65 kilometer verder naar het zuidoosten slaat US 20 weer van I-84 af en voert dan door een kaal gebergte met toppen tot circa 2.200 meter. Het land rond de US 20 is kaal en bestaat uit desolate steppe. Bebossing is er alleen op de hogere delen van de bergen. De eerste noemenswaardige plaats is het dorp Carey, ruim 150 kilometer oostelijker. De weg kent hier lange rechte stukken en verloopt op veelal 1.500 meter hoogte.
Vanaf Carey zijn de US 20 en US 26 weer dubbelgenummerd en komt daar de US 93 ook nog bij. De weg loopt langs het bijzondere Craters of the Moon National Monument, wat bestaat uit zeer uitgestrekte lavavelden. De weg vormt hier de scheidslijn tussen de lavavlaktes naar het zuiden en de bergen naar het noorden. Zo'n 70 kilometer verderop in Arco slaat de US 93 naar het noorden af, waarna de US 20 en US 26 zich 40 kilometer oostelijker splitsen, waarbij de US 20 rechtstreeks oostwaarts naar Idaho Falls loopt en US 26 zuidoostwaarts naar Blackfoot.
Na zo'n 70 kilometer bereikt men Idaho Falls, een wat grotere plaats en knooppunt van wegen. Er is een aansluiting op de Interstate 15 en kruist men de US 91. Ook kruist men de US 26 voor de laatste maal. De weg is dan een freeway met 2x2 rijstroken van Idaho Falls tot voorbij Sugar City, in noordoostelijke richting langs Rexburg. Dit is een vlak agrarisch gebied, de US 20 loopt hier op circa 1.500 meter boven zeeniveau.
Men bereikt dan de uitlopers van de Rocky Mountains, de weg begint te stijgen alhoewel het gebied in eerste instantie niet heel bergachtig wordt, maar vooral bebost raakt. De weg is vrij vlak tot circa 2.000 meter boven zeeniveau, alhoewel rondom hogere bergen liggen, net ten westen van het Yellowstone National Park. Men bereikt dan de 2.156 meter hoge Targhee Pass, gelegen op de grens met Montana. Daarna gaat de US 20 in Montana verder naar West Yellowstone.
Geschiedenis
De US 20 werd in 1926 gecreëerd, maar verliep destijds niet westelijker dan het Yellowstone National Park in Wyoming. In 1940 werd de route westwaarts verlengd naar Albany in Oregon en kwam de huidige route door Idaho tot stand. De US 20 is de noordelijkste belangrijke oost-westroute in dit deel van Idaho, maar er is geen Interstate Highway parallel aan aangelegd, die verloopt zuidelijker. Wel lift de US 20 tussen Boise en Mountain Home een stuk op de I-84 mee, evenals de US 26. Het deel in het oosten van Idaho verloopt door een wat dichter bevolkt gebied, en vanaf de I-15 tot aan Ashton is de US 20 vierstrooks, met deels stukken freeway.
Idaho Falls - Sugar City
Tussen 2000 en 2016 is een 45 kilometer lang traject van de US 20 in het oosten van Idaho omgebouwd van een 2x2 divided highway tot een freeway met ongelijkvloerse aansluitingen. In totaal zijn 18 kruispunten vervangen door 7 aansluitingen tussen de noordkant van Idaho Falls en Sugar City. De eigenlijke bypass van Idaho Falls is ouder, en is al voor 1992 als freeway aangelegd. Op 18 november 2016 opende de laatste ongelijkvloerse aansluiting bij Thornton.[1][2]
| aansluiting | openstelling |
|---|---|
| Idaho Falls (Exit 310) | pre 1992 |
| St. Leon Road (Exit 311) | opengesteld in 2004-2005 |
| Hitt Place / 25th East (Exit 313) | opengesteld in 2004-2005 |
| Ucon (Exit 315) | pre 1992 |
| County Line / 145 North (Exit 318) | opengesteld in 2001 |
| Rigby (Exit 320 | pre 1992 |
| Rigby (Exit 322) | pre 1992 |
| Menan-Lorenzo (Exit 325) | opengesteld in 2010-2011 |
| Thornton (Exit 328) | opengesteld in 2016 |
| Rexburg / University Boulevard (Exit 332) | pre 1992 |
| Rexburg (Exit 333) | pre 1992 |
| Rexburg / Salem Road (Exit 337) | pre 1992 |
| Sugar City / Salem (Exit 338) | opengesteld in 2001 |
| Driggs-Jackson (Exit 339) | opengesteld in 2001 |
Verkeersintensiteiten
Dagelijks rijden 4.300 voertuigen ter hoogte van de grens met Oregon, stijgend naar 6.600 voertuigen in Parma en 6.200 voertuigen in Caldwell. Tussen Mountain Home en Carey rijden veelal 1.500 tot 1.800 voertuigen en 1.100 tot 1.300 voertuigen tussen Carey en Arco. Verder tot Idaho Falls rijden 2.000 voertuigen. Vanaf de I-15 bij Idaho Falls tot Rexburg rijden 17.000 tot 20.000 voertuigen, het drukste deel van de US 20. Dit daalt naar het noorden toe flink, naar 2.700 voertuigen op Targhee Pass op de grens met Montana.
Referenties
| Interstates en US Highways in Idaho |
|---|
|
|
| U.S. Highway 20
|
|---|
|
Oregon • Idaho • Montana • Wyoming • Nebraska • Iowa • Illinois • Indiana • Ohio • Pennsylvania • New York • Massachusetts
|
