US 421 in North Carolina

Uit Wegenwiki
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
US 421
Begin Zionville
Einde Fort Fisher
Lengte 325 mi
Lengte 523 km
Route

Tennessee

Boone

Cricket


freeway

River Street

Wilkesboro

Oakswoods Road

North Wilkesboro

Antioch

Red White and Blue Road

Clingman

Ridgeview Road

Cycle

Brooks Crossroads

Center

Yadkinville

East Yadkinville

Shacktown

Speer Bridge Road

Dinkins Bottoms Road

Shallowford Road

Lewisville

Lewisville Clemmons Road

Peace Haven Road

Jonestown Road

238

237 Silas Creek Parkway

236 Knollwood Street

235 Stratford Road

234C Cloverdale Avenue

234B West First Street

234A Peters Creek Parkway

233B Cherry Street

233A Main Street

232B

232A Martin Luther King Jr. Drive

231 Lowery Street

230 Reidsville Road

228 Linville Road

227 South Main Street

224 Kernersville

222 Colfax

221 Macy Grove Road


Kernersville - Pleasant Garden:


Pleasant Garden

Siler City

Sanford

Lillington

Dunn

Spivey's Corner

Clinton

Wilmington

Fort Fisher

De US 421 is een US Highway in de Amerikaanse staat North Carolina. De weg vormt een oost-west en gedeeltelijk noord-zuidverbinding door het midden van de staat, vanaf de grens met Tennessee bij Zionville via de agglomeratie Winston-Salem en Greensboro naar Fort Fisher aan de Atlantische Oceaan. De route is op diverse plekken een autosnelweg. De totale route is 523 kilometer lang.

Routebeschrijving

Western North Carolina

Bij Zionville komt de US 421 vanuit het noorden vanaf Bristol de staat North Carolina binnen. De weg loopt dan een kilometer of 12 naar het zuiden en slaat dan af naar het oosten. Men passeert langs het dorp Boone, waarna de weg een hoofdweg wordt met 2x2 rijstroken. In Deep Gap kruist men de US 221. Daarna loopt de expressweg door tot Wilkesboro, vanwaar de US 421 een snelweg wordt. Deze snelweg is een langere westelijke invalsroute van de stad Winston-Salem. De snelweg heeft 2x2 rijstroken en loopt door licht heuvelachtig en redelijk bebost gebied. Men bereikt na een kilometer of 30 de Interstate 77, de snelweg van Charlotte naar Cleveland. Dit knooppunt is een standaard klaverblad. De US 421 loopt daarna door als snelweg naar het oosten, richting Winston-Salem. Dit gebied wordt wat vlakker met nog steeds vrij veel bossen.

Winston-Salem / Greensboro

Men bereikt dan de stad Winston-Salem en de snelweg vormt hier de westelijke invalsweg. De snelweg telt dan 2x3 rijstroken en men kruist de Interstate 40, de snelweg uit Asheville. Beide wegen lopen dan parallel aan elkaar waarbij de I-40 de zuidelijke route voor zijn rekening neemt. De US 421 versmalt dan weer naar 2x2 rijstroken en bedient het centrum van Winston-Salem. De snelweg ligt hier een stukje verdiept en telt ook langs het centrum 2x2 rijstroken. Men kruist dan de US 52, de snelweg vanaf Mount Airy in het noorden naar Salisbury in het zuiden. Ook ten oosten van Winston-Salem zijn er 2x2 rijstroken beschikbaar en voorbij Kernersville voegt de US 421 dan in op de Interstate 40, waarna beide wegen samen naar Greensboro lopen. Er zijn dan 2x4 rijstroken beschikbaar. Aan de westkant van Greensboro kruist men de Interstate 840 en slaat de I-40 naar het zuiden af. De US 421 loopt dan samen met de Business Route van de I-40 en telt 2x3 rijstroken. Beide snelwegen passeren dan ten zuiden van het centrum langs en kruist de US 220 en de Business Route Interstate 85. De US 421 slaat dan af en de Business Route Interstate 40 gaat dan rechtdoor om ten oosten verder te gaan als de I-40 richting Durham en Raleigh. De US 421 slaat dan naar het zuiden af en kruist dan de Interstate 85, de snelweg van Charlotte richting Richmond. Men verlaat daarna de agglomeratie Greensboro.

Eastern North Carolina

De US 421 nabij Sanford.

Na Greensboro is de US 421 een hoofdweg met 2x2 rijstroken en er zijn diverse trajecten die een snelweg zijn, zoals de bypass van Siler City, waar men de US 64 kruist. Niet ver daarna, bij Sanford, kruist men de US 1, een snelweg vanaf Rockingham naar Raleigh. Daarna wordt de US 421 een gewone hoofdweg met één rijstrook per richting. Bij Lillington kruist men de US 401, de weg van Fayetteville naar Raleigh en bij Dunn kruist men de Interstate 95, de snelweg vanaf Fayetteville richting Richmond en Washington. De US 421 buigt dan steeds verder af naar het zuiden en loopt parallel aan de I-40 naar de kuststad Wilmington. Om Clinton vormt de US 421 een korte snelweg In Wilmington kruist men de Interstate 140, de bypass van de ze stad. De US 421 loopt daarna door de stad en eindigt bij Fort Fisher aan de Atlantische Oceaan.

Geschiedenis

De US 421 werd in 1930 aan het netwerk toegevoegd en vormde destijds een oost-westroute tussen Boone en Greensboro, geheel in North Carolina. Kort daarna in 1932 werd de route al significant verlengd, westwaarts naar Cumberland Gap, een bergpas op het driestatenpunt tussen Virginia, West Virginia en Tennessee, en oostwaarts naar Wilmington aan de Atlantische Oceaan. Hiermee werd de huidige route globaal ingesteld, alhoewel het exacte eindpunt nabij Wilmington daarna enige malen is gewijzigd, in 1935 naar Fort Fisher en in 1951 naar Federal Point.[1] Beide punten liggen op een schiereiland ten zuiden van Wilmington.

In de jaren '50 zijn al de eerste upgrades aan de US 421 uitgevoerd. Er werd een ongelijkvloerse omlegging van het plaatsje Clinton gerealiseerd, evenals een kort stuk als 2x2 divided highway tussen Erwin en Dunn, nabij I-95. Ten westen van Wilkesboro verliep de US 421 oorspronkelijk via Millers Creek, omstreeks 1957-1958 is een zuidelijkere route aangelegd. Sinds de jaren '90 verloopt de US 421 in de ruime omgeving van Greensboro niet meer over lokale wegen, maar via I-40 en sinds 2008 ook via I-73.

In de jaren '80 is de US 421 tussen Montague en Wilmington naar een 2x2 divided highway verbreed. Dit is een invalsweg van de stad, maar had relatief kort een betekenis voor doorgaand verkeer omdat I-40 hier parallel aan de US 421 is aangelegd als primaire invalsroute van Wilmington.

Het traject van Boone tot Wilkesboro is begin jaren 2000 naar 2x2 rijstroken verbreed, alhoewel enkele hellingen al over korte stukken 2x2 rijstroken telden. Dit is echter geen freeway zoals de US 421 ten oosten van Wilkesboro.

Circa 2005 opende de eerste fase van de bypass van Sanford, het deel vanaf de US 1 tot ten zuiden van Sanford, een 12 kilometer lange freeway. Circa 14 februari 2015 opende de tweede fase van de bypass vanaf de oude route tot de US 1 over 6 kilometer.[2]

Winston-Salem

De I-40 Business tussen 1992 en 2020.

De US 421 door Winston-Salem stond tussen 1992 en 2020 bekend als de Interstate 40 Business.

De autosnelweg in Winston-Salem is aangelegd als de Downtown Expressway en was één van de eerste autosnelwegen in North Carolina. Op 6 januari 1958 opende het eerste deel, een 2,6 kilometer lang traject tussen Cloverdale Avenue en Main Street in het centrum van Winston-Salem.[3] Dit was bewegwijzerd als de US 158. In 1959 werd dit een onderdeel van Interstate 40. In 1960 opende een 4,6 kilometer lange verlenging oostwaarts tot Reidsville Road, waarmee de bypass van het centrum voltooid was. In 1962 opende de westwaartse verlenging over 5,6 kilometer tot aan US 421. Niet lang daarna opende het ruimer aangelegde deel langs Kernersville en was I-40 door de regio Winston-Salem gereed.

De snelweg bleek al snel niet geschikt te zijn voor grote hoeveelheden verkeer, met name vrachtverkeer. De snelweg heeft met name langs het centrum verouderde ontwerpeisen, zodat men in de jaren '80 een nieuw tracé van I-40 ten zuiden van Winston-Salem begon te plannen. Deze bypass met 2x2 tot 2x3 rijstroken opende in 1992 voor het verkeer. De oude route door het centrum was daarna als een Business Route van I-40 genummerd. In 2016 werd de weg hernoemd als de Salem Parkway.[4]

De reconstructie van I-40 Business in Winston-Salem in september 2018.

In 2007 begonnen studies om te kijken hoe I-40 Business door Winston-Salem verbeterd kon worden. De verouderde ontwerpeisen zijn een probleem voor de verkeersveiligheid en doorstroming, bovendien verkeerden veel kunstwerken in slechte conditie. De werkzaamheden voor de modernisatie begonnen midden 2017.[5] De hoogste prioriteit had het deel langs het centrum, vanaf Peters Creek Parkway tot net ten oosten van Main Street, maar exclusief het klaverblad met US 52. De snelweg was tijdens de werkzaamheden ongeveer twee jaar lang volledig afgesloten zijn, vanwege het smalle dwarsprofiel was het niet mogelijk om in fases te werken. Over een lengte van 2 kilometer zijn 10 kunstwerken vervangen.[6] Op 2 februari 2020 heropende de autosnelweg in Winston-Salem, 6 maanden voor op schema.[7] Daarmee is ook de I-40 Business komen te vervallen, de autosnelweg door Winston-Salem is sindsdien alleen nog als de US 421 genummerd. De reconstructie van de US 421 in Winston-Salem won de eerste prijs in de 2021 America's Transportation Awards van AASHTO.[8][9]

Als onderdeel van dit project is de afritnummering in december 2019 aangepast. Oorspronkelijk liep de afritnummering van west naar oost op van 1 t/m 18. Dit is omgekeerd, het loopt sindsdien van oost naar west op van 221 t/m 238.[10] De afritnummering is gewijzigd om aan te sluiten op die van de US 421.

Wilkesboro - Winston-Salem Freeway

De freeway ten westen van Winston-Salem is al vrij vroeg aangelegd, vanaf begin jaren '60 begon de bouw als aftakking van I-40 en in 1963 opende de eerste 18 kilometer tussen de Yadkin River en Winston-Salem. In 1984 opende de bypass van Wilkesboro. In de jaren '80 is ook een 12 kilometer lang stuk tussen Yadkinville en de Yadkin River naar een freeway opgewaardeerd.

Het klaverblad met I-77 is ouder dan de aansluitende freeway-segmenten van de US 421 en is al in of voor begin jaren '80 aangelegd. Begin jaren 2000 is de US 421 tussen Wilkesboro en Yadkinville opgewaardeerd tot freeway. Een gedeelte ten oosten van Wilkesboro had al 2x2 rijstroken maar was nog gelijkvloers, dit is omgevormd tot freeway, omstreeks 2000-2003.

Greensboro - Siler City Freeway

In de jaren '70 werd de weg tussen Greensboro en Staley verlegd over een nieuw tracé met 2x2 rijstroken. Volgens wegenkaarten uit die tijd was de US 421 destijds nog geen freeway. Eind jaren '80 werd de bypass van Siler City opengesteld, deze is vermoedelijk wel direct als freeway aangelegd. Het deel tussen Staley en Siler City is eind jaren '90 verbreed naar 2x2 rijstroken. Omstreeks 2012 is een ongelijkvloerse aansluiting ten zuiden van I-40 aangelegd waardoor enkele lokale kruispunten konden worden afgesloten. Ter hoogte van Liberty zijn nog steeds een aantal kruispunten.

Toekomst

Het is gepland om de US 421 tussen Greensboro en I-95 bij Dunn op te waarderen als Interstate Highway, het nummer Interstate 685 is hiervoor toegekend.[11] Het traject van Greensboro naar Sanford is reeds als autosnelweg uitgebouwd, maar het traject van Sanford naar Dunn is nog deels enkelbaans en de dubbelbaans delen zijn nog gelijkvloers.

Verkeersintensiteiten

Het knooppunt tussen de US 421 en US 52 in Winston-Salem.

De intensiteiten op de voormalige I-40 Business in Winston-Salem, met de oude afritnummering.

Telpunt AADT[12]
1 70.000
2 Silas Creek Parkway 59.000
3A Knollwood Street 59.000
3B Stratford Road 65.000
4A Cloverdale Avenue 62.000
4B Hawthorne Road 70.000
5A Peters Creek Parkway 78.000
5B Broad Street 78.000
5D Main Street 74.000
6 76.000
6C Martin Luther King Jr. Drive 73.000
7 Lowery Street 72.000
8 Reidsville Road 52.000
10 Linville Road 48.000
14 South Main Street 51.000
15 Kernersville 50.000
17 Macy Grove Road 49.000

Referenties

Freeways in de agglomeratie Greensboro / Winston-Salem

Interstate 40Interstate 73Interstate 85Interstate 85Interstate 840US 52US 311US 421Bryan Boulevard

Interstates en US Highways in de staat North Carolina

Interstate 26Interstate 40Interstate 73Interstate 74Interstate 77Interstate 85Interstate 95Interstate 140Interstate 240Interstate 277Interstate 440Interstate 485Interstate 540Interstate 795Interstate 840

US 1US 13US 15US 17US 19US 21US 23US 25US 29US 52US 64US 70US 74US 76US 117US 129US 158US 220US 221US 258US 264US 276US 301US 311US 321US 401US 421US 441US 501US 601US 701

CharlotteDurhamGreensboroRaleighWinston-Salem

U.S. Highway 421

North CarolinaTennesseeVirginiaKentuckyIndiana