Valtatie 1 (Finland)
Valtatie 1 | |||
Begin | Turku | ||
Einde | Helsinki | ||
Lengte | 164 km | ||
|
De Valtatie 1, ook bekend als Turunväylä, is een valtatie, grotendeels uitgebouwd als moottoritie (autosnelweg) in Finland. De snelweg vormt een oost-westverbinding in het zuiden van het land, vanaf de stad Turku naar de hoofdstad Helsinki over een afstand van 164 kilometer.
Routebeschrijving
De autosnelweg begint in de zuidwestelijke stad Turku, de vijfde stad van Finland. De agglomeratie telt ruim 300.000 inwoners en is de derde van Finland. De autosnelweg begint aan de oostkant van de stad, op een kruispunt met de valtatie 10. De autosnelweg loopt vervolgens naar het oosten, parallel aan de zuidkust, maar op afstand vanwege de vele eilanden, schiereilanden en baaien. Alhoewel de zee maar op een paar kilometer afstand ligt, ligt het open water op meer dan 60 kilometer afstand. De autosnelweg telt 2x2 rijstroken en passeert door een gebied met bos en lage granietheuvels, waar de autosnelweg dwars doorheen is aangelegd. Het gebied heeft daardoor een meer bergachtig karakter dan het eigenlijk is, overal is de snelweg door granieten heuvels aangelegd, met rotswanden links en rechts van de autosnelweg.
Men passeert langs Salo, een klein stadje, in het glooiende tot heuvelachtige gebied. Het gebied is echter niet heel erg dichtbebost, en er liggen veel meren in de buurt. Parallel aan de autosnelweg loopt de seututie 110, de oude hoofdweg. Tussen de agglomeraties Turku en Helsinki liggen behalve Salo geen echte plaatsen van belang en het verkeer is rustig. Bij Lohja voegt de valtatie 25 uit Hanko in, waarna een dubbelnummering begint die een paar kilometer duurt. Vlak voor Helsinki kruist men de Kehä III, de buitenste ringweg van de agglomeratie, ook wel de kantatie 50. Men passeert dan langs Espoo, een grote westelijke voorstad met 250.000 inwoners. De autosnelweg telt echter gewoon 2x2 rijstroken. Wat dieper in de agglomeratie kruist men de Kehä II, de tweede ring, die maar kort is en eigenlijk alleen een verbinding vormt naar de kantatie 51, die parallel aan de valtatie 1 loopt. De autosnelweg telt hierna 2+3 rijstroken, 3 richting Helsinki. Vlak voor de eigenlijke stad Helsinki kruist men de Kehä I, de binnenste ringweg van de stad. Vlak hierna eindigt de autosnelweg in het westen van de stad.
De valtatie 1 loopt dan nog via het hoofdwegennet van Helsinki door, via het centrum naar de havens, waar de veerdienst naar Tallinn in Estland begint.
Tunnels
- Isokylä 450 m
- Hepomäki 250 m
- Lakiamäki 480 m
- Tervakorpi 575 m
- Pitkämäki 620 m
- Orosmäki 645 m
- Karnais 2.230 m
- Lehmihaka 265 m
Geschiedenis
Hoofdweg
De oude valtatie 1, die thans parallel aan de autosnelweg loopt, is pas vanaf de jaren '30 aangelegd. In 1951 was de weg tussen Helsinki en Turku doorgaand te berijden. In de jaren '50 en '60 was het al noodzakelijk om de weg te verbeteren, gezien de toegenomen motorisatie in Finland en de verbinding tussen twee grote steden. De weg verliep dwars door het centrum van Salo, waar tussen 1974 en 1977 een noordelijke rondweg werd aangelegd.
Moottoritie
De toevoerweg van Helsinki was al snel overbelast, en in 1956 begon de aanleg het eerste snelwegdeel tussen het huidige einde in Helsinki en het huidige knooppunt met de Kehä III in Espoo. Dit deel werd op 16 december 1962 opengesteld Destijds was het de eerste moottoritie van Finland. In 1971 was de autosnelweg westwaarts verlengd tot Lohja. Hierna lag de aanleg bijna 15 jaar lang stil. In de jaren '90 werd opnieuw begonnen met de bouw van de autosnelweg, die bij Turku begon. In 1997 opende het eerste snelwegdeel tussen Turku en Paimio. In 2003 werd dit deel oostwaarts verlengd tot net voorbij Salo, en in 2005 werd het deel vanuit Turku oostwaarts verlengd tot Lahnajärvi, waardoor de ontbrekende schakel langzaam korter werd. Het laatste deel was ook het lastigst om aan te leggen, en kent een aantal tunnels, waarvan de langste 2.230 meter lang is. De ontbrekende schakel tussen Lahnajärvi en Lohja werd in 2009 voor het verkeer geopend, waarmee de autosnelweg doorgaand van Turku tot Helsinki te berijden was.
Het deel in Helsinki had oorspronkelijk geen afritnummering. Omstreeks 2013 is een afritnummering ingevoerd, die echter geen voortzetting van de bestaande afritnummering was, maar een serie 10 hoger kreeg (40-46 in plaats van 30-36).
Openstellingsgeschiedenis
Verbreding
Circa 2011 is een 3 kilometer lang deel in Helsinki tussen Kehä II en Kehä I van 2+3 naar 2x3 rijstroken verbreed. In 2018 is een 3 kilometer lang deel in het westen van Helsinki verbreed naar 2x3 rijstroken tussen Tuomarilantie en Kehä II. De werkzaamheden waren 9 maanden eerder klaar dan gepland.[1]
Toekomst
Het is gepland om op termijn de valtatie 1 verder westelijk van Helsinki naar 2x3 rijstroken te verbreden, uiteindelijk tot aan de splitsing met de valtatie 2, 30 kilometer buiten Helsinki.
Verkeersintensiteiten
# | AADT 2012[2] |
---|---|
3 Turku | 23.500 |
4 Turku | 21.600 |
5 Turku | 15.100 |
8 Kantatie 40 | 21.600 |
9 Piikkiö | 18.100 |
10 Paimio | 15.300 |
11 Paimio | 14.500 |
13 Salo-West | 11.900 |
15 Salo | 11.000 |
16 Muurla | 12.300 |
20 Nummi | 14.000 |
23 Valtatie 25 | 26.600 |
24 Nummela-West | 24.700 |
26 Nummela (Vt. 2) | 36.800 |
27 Veikkola | 39.400 |
28 Hista | 41.500 |
29 Ring 3 | 52.800 |
32 Ring 2 | 64.200 |
35 Ring 1 | 31.900 |
Referenties
Autosnelwegen & hoofdwegen in Finland |
---|
Moottoritiet (snelwegen): Valtatie 1 • Valtatie 3 • Valtatie 4 • Valtatie 5 • Valtatie 6 • Valtatie 7 • Valtatie 8 • Valtatie 9 • Valtatie 12 • Valtatie 29 • Kantatie 45 • Kantatie 51 • Seututie 135 Ringwegen Helsinki: Kehä I • Kehä II • Kehä III Valtatiet (hoofdwegen): 1 • 2 • 3 • 4 • 5 • 6 • 7 • 8 • 9 • 10 • 11 • 12 • 13 • 14 • 15 • 16 • 17 • 18 • 19 • 20 • 21 • 22 • 23 • 24 • 25 • 26 • 27 • 28 • 29 Kantatiet: 40 • 41 • 43 • 44 • 45 • 46 • 50 • 51 • 52 • 53 • 54 • 55 • 56 • 57 • 58 • 60 • 62 • 63 • 65 • 66 • 67 • 68 • 69 • 71 • 72 • 73 • 74 • 75 • 76 • 77 • 78 • 79 • 80 • 81 • 82 • 83 • 86 • 87 • 88 • 89 • 91 • 92 • 93 • 98 |