Volgograd Bridge

Uit Wegenwiki
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Волгоградский мост
Overspant Volga
Rijstroken 2x2
Totale lengte 2.514 meter
Hoofdoverspanning 3 x 155 meter
Hoogte brugdek ? meter
Openstelling 10-10-2009
Verkeersintensiteit ? mvt/etmaal
Locatie kaart

De Volgograd Bridge (Russisch: Волгоградский мост) is een kokerbrug in Rusland, gelegen over de Volga in de stad Volgograd.

Kenmerken

De Volgograd Bridge is een stalen kokerbrug met betonnen pijlers over de Volga. De brug is in totaal 2.514 meter lang, waarvan de hoofdbrug over de rivier 1.212 meter lang is. De layout van de hoofdbrug is 86,6 m + 2 x 126,0 m + 3 x 155,0 m + 126,0 m + 69,0 m. Op de oostoever is een lange aanbrug met een ongelijkvloerse aansluiting naar een kleine woonwijk.

De brug heeft brugpijlers voor twee parallelle overspanningen, maar daarvan is alleen de noordelijke overspanning in gebruik, op de zuidelijke overspanning ligt geen brugdek, deze pijlers staan dus los in het water. Het in gebruik zijnde brugdek is 17,4 meter breed en heeft 4 rijstroken. De brug is voorbereid op een tweede brugdek. Op de oostelijke aanbrug heeft de brug echter wel zijn volledige breedte.

De brug overspant de Volga iets ten noorden van het centrum van Volgograd en 15 kilometer ten zuiden van de stuwdam van de Volga, waar ook een wegverbinding overheen gaat. Het grootste deel van Volgograd ligt ten westen van de rivier, ten oosten ervan ligt het district Krasnoslobodsk en is een verdere verbinding naar wegen op de oostoever van de Volga, eveneens naar het industriële district Volzhskiy, waar de weg over de stuwdam ook uit komt.

Geschiedenis

De brug gezien richting het oosten.

Voorgeschiedenis

Lange tijd was er geen brug over de Volga en het waterpeil was niet gereguleerd. Tijdens de Slag om Stalingrad tijdens de Tweede Wereldoorlog is er bitter gevochten om de controle over de westoever van de Volga, het enige deel dat de Russen nog in handen hadden. Uiteindelijk wonnen de Russen de enorme veldslag die een keerpunt was in de Tweede Wereldoorlog. Na de oorlog werd Stalingrad herbouwd. In 1950 werd besloten om een waterkrachtcentrale ten noorden van Volgograd aan te leggen, deze stuwdam is is midden jaren '50 aangelegd, daarmee was er ook voor het eerst een wegverbinding over de Volga.

De bouw van de brug

Kort na het uiteenvallen van de Sovjetunie werd besloten om een nieuwe brug over de Volga aan te leggen. Het was onderdeel van een oost-westverbinding tussen de eigenlijke stad en het oostelijke industriële district Volzhskiy, een in totaal 29,7 kilometer lange verbinding die als semi-autosnelweg was ontworpen. Het definitieve ontwerp werd in 1993 gemaakt en de bouw van de brug startte in 1996.

De bouw verliep zeer langzaam vanwege een tekort aan geld, er werd jaarlijks maar weinig geld beschikbaar gesteld voor de bouw, zodat in 2005 nog maar 40 procent van de bouw gevorderd was. In 2004 werd de brug opgenomen in een federaal bouwprogramma. De bouw werd toen versneld, maar ook een deadline van december 2008 werd niet gehaald. De brug is uiteindelijk op 10 oktober 2009 opengesteld,[1] maar slechts met één brugdek. Op dat moment opende een 7,1 kilometer lange wegverbinding.

Kort na opening bleek dat de brug gevoelig was voor resonantie door harde wind. Op 20 mei 2010 ontstond een 'dansend' brugdek door vibratie.[2] De brug werd daarna geïnspecteerd en statisch getest en bleek veilig. Er zijn later in 2011 dempers aangebracht op de brug om de resonantie tegen te gaan. De regio Volgograd staat bekend om de harde wind over de kale steppe.

De brug is voorbereid op een uitbouw naar een volwaardige 2x3 rijstroken. Daartoe zal een tweede brugdek op de reeds bestaande pijlers over de Volga moeten worden aangelegd. De bouw hiervan was in 2021 nog niet gestart.

Verlenging van de autoweg

Later werd ook een tweede fase aangelegd, een brug over de Akhtuba, een oostelijke tak van de Volga ongeveer 16 kilometer ten oosten van de eigenlijke brug. Dit omvatte 6 kilometer ongelijkvloerse autoweg. Deze brug is tussen 2009 en 2017 aangelegd en opende op 20 december 2017.

Het tussenliggende deel tussen de bruggen over de Volga en Akhtuba was in 2021 nog niet in uitvoering gegaan.

Zie ook

Referenties