Wilhelminabrug (Maastricht)
Wilhelminabrug | |
---|---|
![]() | |
![]() | |
Overspant | Maas |
Rijstroken | 1x2 |
Totale lengte | 260 meter |
Hoofdoverspanning | 50,6 meter |
Hoogte brugdek | ? meter |
Openstelling | 1932 |
Verkeersintensiteit | ? mvt/etmaal |
Locatie | kaart |
De Wilhelminabrug is een stalen liggerbrug in Nederland in Maastricht, en overspant de Maas. De brug heeft een totale lengte van ongeveer 260 meter.
Kenmerken
De brug heeft een lengte van ongeveer 260 meter en overspant de Maas. Aan de westzijde heeft de brug een splitsing van twee wegen in een V-vorm, waarbij de zuidelijke weg alleen richting de brug mag worden gebruikt. Over de brug loopt het verlengde van de Wilhelminasingel met 1x2 rijstroken en fietsstroken. De brug is voor auto's in oostelijke richting toegankelijk, maar enkel in de avonduren. In westelijke richting mogen enkel taxi's en bussen van de brug gebruikmaken.
Geschiedenis
De discussie voor de bouw van de brug ontstond in de jaren 20. De iets zuidelijker gelegen Sint Servaasbrug bevond zich in slechte staat. Uiteindelijk werd in 1928 besloten tot herbouw van de Sint Servaasbrug en de bouw van de Wilhelminabrug. In 1930 startte de bouw van de brug en op 18 april 1932 opende de brug voor het verkeer. Op 10 mei 1940 werd de brug alweer opgeblazen in opdracht van het Nederlandse leger. De brug kon relatief eenvoudig weer in gebruik genomen worden. Op 13 september 1944 werd de brug opnieuw opgeblazen, ditmaal door de Duitsers. De brug werd daarbij compleet verwoest. Enkel de pijlers stonden nog overeind. Een noodbrug verving de brug, maar definitieve herbouw liet daarna lang op zich wachten.
In de periode 1957 - 1960 werd de brug herbouwd en werd een deel van de betonnen overspanningen vervangen door stalen liggers. Dit scheelde pijlers ten opzichte van het oorspronkelijke ontwerp. Al snel werd de brug een bottleneck voor het opkomende autoverkeer. De brug was niet geschikt voor grote hoeveelheden verkeer en bovendien lag de brug midden in het centrum van de stad. In 1968 opende de John F. Kennedybrug, die enige verlichting bood voor het verkeer van en naar het centrum van Maastricht. Pas in 1984 opende de noordelijker gelegen Noorderbrug, waarmee de brug definitief was verlost van het doorgaande verkeer. In 2002 is de brug aan de westzijde grondig verbouwd. Daarbij is het meest westelijke stalen brugdeel vervangen door de V-vorm. De brug sloot daardoor niet langer via de Stadhuisstraat aan op de Markt, maar op de Maasboulevard.
Referenties